Τελευταία Άρθρα

  • 9 κούπα

    Όλες οι ερωτικές επιστολές είναι γελοίες. Δεν θα ήταν ερωτικές επιστολές αν δεν ήταν Γελοίες. Πεσόα   Το 9 κούπα χάθηκε στον κόλπο της. Η αναζήτηση του θ’αποδειχθεί ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Η Περισπωμένη

    -Είτε το ένα κάνω είτε το άλλο θα ταμπουρωθείς πίσω  από τη θέση σου. -Δεν έκανα τίποτα που έπρεπε να πάρεις προσωπικά. -Θα σε χωρίσω άμα γράψεις εναντίον ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Η περισπωμένη και η οξεία

      Νομίζω πως δεν έβγαινε ποτέ ατημέλητος, παρ’ όλα αυτά αν τύχαινε να βρεθείς πίσω του εκείνη τη σαββατιάτικη αιθρία στην οδό Αθηνάς θα διαπίστωνες έκπληκτος πως κρεμόταν ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Ο Μάκβεθ δολοφονεί τον Ύπνο.

    Κι εγώ άκουσα τη νύχτα να κλαίει. Ξέσερνε τη θάλασσα ως την προβλήτα. Ο φάρος καθυστερούσε ν’ ανάψει. Έτσι του φάνηκε. Ο σηματωρός σφύριξε την αναχώρηση. Ύπνος θάνατος ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Τ’ Αλώνια της Νύστας

    Ήταν νύχτα. Τελευταία τις περισσότερες φορές είναι νύχτα κι ωστόσο ένα άλφα φως, αμυδρό φέγγει το αφέγγαρο σκοτάδι της νύχτας. Δύο φεγγάρια εναλλάσσονταν  στα Ψηλά Αλώνια της Νύστας ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

έχεις στο πρόσωπο σου μια σιωπή που πιέζει την καρδιά

— Cesare Pavese

Λογοτεχνικώς

Σ(ε)ρωτώ

Πόσες νύχτες ξαγρύπνησες κοιτώντας την βροχή από το παράθυρο;
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...

η πανοπλία του ποιητή

«Τα ποιήματα συμβαίνουν» λέει ο ποιητής Ο Σάββας Μιχαήλ δε συνηθίζει να γράφει επιστολές, αλλά έκανε μια εξαίρεση μόλις διάβασε το ποίημα «επέκεινα» του Βύρωνα Λεοντάρη, αυτό το φονικό ποίημα ...

Μόλις χθες

Μόλις χθες περπατούσα. Παντού σε είδα.
Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
όταν το βάρος σου ...

Γράφει για να θυμηθεί

Η μνήμη αδυνατίζει, έχει νευρική ανορεξία. Σπάνια της συμβαίνει το αντίθετο. Η μνήμη επιτηρεί το παρόν, την παρουσία. Το παρελθόν όσο απομακρύνεται από την εικόνα της διαφεύγει. Εικάζει ...

Το ρολογάκι

Καθυστέρησα να σηκωθώ. Είχε φτάσει μεσημέρι. Ένα αμφίθυμο μεσημέρι που έμοιαζε πολύ με τη διάθεσή μου. Πάντα ήμουνα αμφίθυμος όταν άνοιγα τα μάτια μου στο φως που είχε ...