Στρόβιλος
Μόλις χθες
Μόλις χθες περπατούσα. Παντού σε είδα.
Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
όταν το βάρος σου ...
Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
όταν το βάρος σου ...
Λεκές στην Σελίδα
Να γράφω δεν ξέρω
Ξέρω όμως πως κάθε λέξη μου λερώνει τις σελίδες
Ξέρω πως σχηματίζονται οι προτάσεις όταν τις ακούω
Ξέρω ακόμα πως κάνει η σιωπή σου ...
Ξέρω όμως πως κάθε λέξη μου λερώνει τις σελίδες
Ξέρω πως σχηματίζονται οι προτάσεις όταν τις ακούω
Ξέρω ακόμα πως κάνει η σιωπή σου ...
Έγινες η ζωή μου ολόκληρη
Έγινες η ζωή μου ολόκληρη, γιατί οι λέξεις δεν χωρούσαν τον ουρανό μα
ολάκερο τον άνεμο,
που ξεχύθηκε απάνω στο γυμνό κορμί μου.
Έγινες η ζωή μου ολόκληρη ...
ολάκερο τον άνεμο,
που ξεχύθηκε απάνω στο γυμνό κορμί μου.
Έγινες η ζωή μου ολόκληρη ...
Γράφει για να θυμηθεί
Η μνήμη αδυνατίζει, έχει νευρική ανορεξία. Σπάνια της συμβαίνει το αντίθετο. Η μνήμη επιτηρεί το παρόν, την παρουσία. Το παρελθόν όσο απομακρύνεται από την εικόνα της διαφεύγει. Εικάζει ...
Το ρολογάκι
Καθυστέρησα να σηκωθώ. Είχε φτάσει μεσημέρι. Ένα αμφίθυμο μεσημέρι που έμοιαζε πολύ με τη διάθεσή μου. Πάντα ήμουνα αμφίθυμος όταν άνοιγα τα μάτια μου στο φως που είχε ...
Μια αράχνη, οι σφαίρες, η Αλίκη και ο καθρέφτης
Μια αράχνη κατεβαίνει από ψηλά σύριζα στο κάθετο πλαίσιο του παραθύρου απ’ όπου πότε πότε μπαίνει λίγο φως. Στο δρόμο της συναντά μια σφαίρα, ποιος ξέρει από πότε ...
Άννα, τ' όνομα μου…
Κοιμόμουν ακόμα κι έβλεπα όνειρα. Σε κοίταξα δίπλα μου να
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...
Αυτός λείπει
Κλεισμένη στο δωμάτιο. Χωρίς τον ίσκιο του. Χωρίς την πνοή του. Μόνη με τις σκέψεις της. Μόνη με τις αναμνήσεις της. Τα ονόματα των τόπων. Το όνομα του ...
Κασσίτερος
Καμιά φορά κι οι εξηγήσεις που ανάβουν τη νυχτερινή λάμπα δημιουργούν παράξενες σκέψεις που γκρεμίζονται από μικρό ύψος, αλλά μένουν ακίνητες εκεί που έπεσαν.
Ολοκάθαρα τις βλέπει,ς ...
Είμαι εκείνη…
Κι εγώ σέρνω αργά…
Τραγουδώντας μαζί σου τον έρωτα.
Το κορμί να γείρω, στου ήλιου σου τον μυστικό κόρφο…
Και θα σε προσμένω.
Και θα πεθαίνω και θα ...




