Τελευταία Άρθρα

  • Παλαιστίνη

      Η Παλαιστίνη μου γράφει ποιήματα, μου μιλάει
    για τριαντάφυλλα
    Καθώς εσύ ανεβαίνεις στον λόφο εγώ τον κατεβαίνω
    Εξάρχεια-Κυψέλη έρχεσαι με τα πριόνια·
    Πατησίων και Αλεξάνδρας και ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Ώρα έκτη

    Ώρα έκτη 
    Έστρωσα το τραπέζι με άσπρο λινό. Με χέρια ταπεινά που
    έπλενα τις πληγές στα γόνατα σου -στα γόνατα σου, να έπεφτα
    έλεος να ζητώ, και να ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Έγινες η ζωή μου ολόκληρη

    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη, γιατί οι λέξεις δεν χωρούσαν τον ουρανό μα
    ολάκερο τον άνεμο,
    που ξεχύθηκε απάνω στο γυμνό κορμί μου.
    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόλις χθες

    Μόλις χθες περπατούσα. Παντού σε είδα.
    Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
    μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
    όταν το βάρος σου ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ο έρωτας που δεν είναι ατόφιος πόνος δεν είναι ατόφιος έρωτας

— Αντόνιο Πόρτσια

Στρόβιλος

Αυτός λείπει

Κλεισμένη στο δωμάτιο. Χωρίς τον ίσκιο του. Χωρίς την πνοή του. Μόνη με τις σκέψεις της. Μόνη με τις αναμνήσεις της. Τα ονόματα των τόπων. Το όνομα του ...

Υπνοβάτις

Ο ύπνος είχε βαρύνει τόσο τα βλέφαρά της που νόμιζε πως τα τσίνορά της είχαν γίνει σιδερένια. Φοβόταν πως τόσο βάρος δεν θα μπορούσε να το αντέξει και ...

Εν λευκώ

Ερωτικές πράξεις χαραγμένες πάνω στο κορμί μου.
Μελάνι σε φόρεμα λευκό, σαλεύει στις ρωγμές του ήλιου…
Σχηματίζει ηδονή πάνω σε σάρκα ανέγγιχτη…
Δυο φλόγες στα μάτια, θυμίζουν μνήμες ...

Στιγμή

Εισβάλω στα μάτια σου. Αγγίζεις τα χείλη μου. Με κοιτάς. Με κοιτάς τόσο κοντά. Οι ανάσες μπλέκουν. Ένα άρωμα ραντισμένο και μια σιωπή. Σκοτεινή ευωδιά. Θες να βυθίσεις ...

Χάρης

Το είχε πάρει απόφαση. Από δω και πέρα θα την έβγαζε στο κρεβάτι. Δεν θα σηκωνόταν παρά μόνο για την ανάγκη του. Ίσως και για να πιεί νερό ...

Το Πρωινό όνειρο

Μια γλυκιά ωδή βγαλμένη από τους ήχους των κυμάτων κάλυψε το σώμα
μου….
Δυό πάμφωτες αχτίδες κλεμμένες από το νιό φεγγάρι έπεσαν στα μάτια
μου…
Κι έτρεξαν να ...