Τελευταία Άρθρα

Παραφορές

Ο έρωτας που δεν είναι ατόφιος πόνος δεν είναι ατόφιος έρωτας

— Αντόνιο Πόρτσια

Στρόβιλος

Χάρης

Το είχε πάρει απόφαση. Από δω και πέρα θα την έβγαζε στο κρεβάτι. Δεν θα σηκωνόταν παρά μόνο για την ανάγκη του. Ίσως και για να πιεί νερό ...

Το Πρωινό όνειρο

Μια γλυκιά ωδή βγαλμένη από τους ήχους των κυμάτων κάλυψε το σώμα
μου….
Δυό πάμφωτες αχτίδες κλεμμένες από το νιό φεγγάρι έπεσαν στα μάτια
μου…
Κι έτρεξαν να ...

Ο Ποιητής

Τα σώματα χάνονται.
Σβήνουν.
Όταν το ένα σμίγει στο άλλο.
Κορύφωση Ηδονής και λατρείας.
Συντέλεια αιώνων χαραγμένη στη στιγμή.
Ένα «σ’ αγαπώ» κρυφό τις ώρες εκείνες φωτάει το ...

Μεγάλη περιοχή

Πώς να κοιτάξεις μια περιοχή της νύχτας που σέρνεται στο πάτωμα μπρούμυτα αλληθωρίζοντας στο στενό σανίδι; Σε μια φέτα σανιδιού μακρόστενη, γέλα αν μπορείς με γέλιο έστω νευρικό ...

Περιμένοντας

Κάποιοι περιμένουν τον Μεσσία όλη τους τη ζωή. Πεθαίνουν και δε μαθαίνουν ποτέ αν τελικά ήρθε. Η αναμονή τους δεν άξιζε τον κόπο, αλλά όταν το αντιλαμβάνονται είναι ...

Το ποίημα

Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...

Σε δάσος

Σε δάσος απόκρυφα χαμένη. Γυμνή σε δάση σκοτεινά. Το άρωμα μου μόσχο σκορπά. Αμαδρυάδα εγώ πλανεύτρα. Χυμώδης, υγρή από έρωτα, Σε καλώ. Κρυμμένη εγώ. Βρες με. Πίσω από ...

Επιστροφή στο Μαύρο

Κατάβαθη. Υγρή. Γυμνή. Άσβεστη. Στο μαύρο. Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο. Ηδονή. Στον λαιμό μου, Αφημένη η νύχτα. Χυτή. Γδυτό το κορμί μου ολάκερο. Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...