
Στρόβιλος

Βλέμμα
Τα βλέμματα. Το μισό πρόσωπο. Από τη μέση και κάτω. Τα βλέμματα της άφιξης. Ύστερα της συνύπαρξης. Το πρωί με άπλυτα μάτια, πυρετικό βλέμμα, μισό στον ύπνο. Νευρική ...

Επιστροφή στο Μαύρο
Κατάβαθη.
Υγρή.
Γυμνή.
Άσβεστη.
Στο μαύρο.
Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο.
Ηδονή.
Στον λαιμό μου,
Αφημένη η νύχτα.
Χυτή.
Γδυτό το κορμί μου ολάκερο.
Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...

Άνθιση
Είμαι σαν κλώνος μυγδαλιάς σε ποτήρι βυθισμένο στο ύδωρ.
Στην καρδιά μου μια αγάπη χαραγμένη.
Πέφτει πάνω μου ο ήλιος.
Ανθίζω.
Σκορπώ τ’αρώμα μου.
Στα χείλη μου φυτρώνουνε ...

Εν λευκώ
Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου,
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και ...
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και ...

Χωρίς εικόνες
Χωρίς λευκά περιθώρια να οριοθετούν την εκτύπωση, και με την αλλαγή ενός γράμματος μόνο, την εντύπωση που σου προκαλεί το αντικείμενο, όταν πρόκειται για υποκείμενο κιόλας: τι σχέση ...

Στο βάθος
Στο βάθος η θάλασσα καστανή και γαλανή, ταραγμένη και γαλήνια., όταν ακόμη δε φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού όρθρου βαθέος. Τα μάτια της κάμπιες που κυματίζανε. Αφρός που σε ...

Εαρινή Ηδονή
Το κορμί μου λαμπάδα χυτό,
Γυμνό στης άνοιξης την άφεση.
Δες με.
Τα μάτια σου να δούνε την γλύκα.
Σε ρουμπινί δειλινό,
Με κατάκορφο ήλιο,
Οι σάρκες μας ...
Γυμνό στης άνοιξης την άφεση.
Δες με.
Τα μάτια σου να δούνε την γλύκα.
Σε ρουμπινί δειλινό,
Με κατάκορφο ήλιο,
Οι σάρκες μας ...

Το Γράμμα μιας ζωγράφου…
Όλο μου το είναι ανοίγει.
Κι όταν μου λες πως όλα ομορφαίνουν όταν είσαι κοντά μου, αναδύομαι.
Κι η αγάπη μας είναι σαν ένα άρωμα, σαν ...

ομιλία στην παρουσίαση της μετάφρασης της Λίζας Διονυσιάδου του Ημερολογίου ...
Ο Αντρέγιεφ όπως ο Προυστ, ο Κάφκα, ο Τζόυς υπήρξε μάρτυρας των πιο βίαιων πολιτικοστρατιωτικών αναταραχών που γνώρισε η Ευρώπη στη μακρόχρονη ιστορία της. Το μακελειό του Πρώτου ...

Ώρα έκτη
Ώρα έκτη
Έστρωσα το τραπέζι με άσπρο λινό. Με χέρια ταπεινά που
έπλενα τις πληγές στα γόνατα σου -στα γόνατα σου, να έπεφτα
έλεος να ζητώ, και να ...
Έστρωσα το τραπέζι με άσπρο λινό. Με χέρια ταπεινά που
έπλενα τις πληγές στα γόνατα σου -στα γόνατα σου, να έπεφτα
έλεος να ζητώ, και να ...