Στρόβιλος
Το Γράμμα μιας ζωγράφου…
Όλο μου το είναι ανοίγει.
Κι όταν μου λες πως όλα ομορφαίνουν όταν είσαι κοντά μου, αναδύομαι.
Κι η αγάπη μας είναι σαν ένα άρωμα, σαν ...
Ονειρεύομαι
Ονειρεύομαι.
Φαντάσου να ξάπλωνα δίπλα σου.
Να μύριζες τ’ άρωμα μου για πάντα.
Να αποκοιμιόσουν. Να μεθούσες.
Να αντίκριζες,
Τον ώμο μου να ξεχύνεται πλάι σου,
σαν ...
Εξομολογήσεις ενός ερωτευμένου - 2
Αγαπημένη,
Ήταν ένα λεπτό άσπρο πανάκι που μπορούσε ίσα ίσα να καλύψει μια γροθιά. Τη γροθιά ενός ενήλικα. Σκέφτομαι εσένα αγαπημένη, πράγμα που τελευταία κάνω όλο και συχνότερα ...
Τέσσερεις φωτογραφίες κρεμασμένες στα μανταλάκια
Τέσσερεις φωτογραφίες κρεμασμένες στα μανταλάκια του Γυάλινου Κώδωνα αφού Σκοτεινός Θάλαμος δεν υπάρχει πια.
Το κόκκινο φως σβηστό κι αυτό. Η παράσταση σχόλασε Τα μικρόφωνα αποσυνδέθηκαν. Οι ήχοι ...
Επικίνδυνοι καιροί
Επικίνδυνοι καιροί. Μπορεί να κρυολογήσεις αν δε προσέξεις αν δε φυλαχτείς και γατί να φυλαχτείς άλλωστε. Μήπως είναι καλύτερο να περπατήσεις χωρίς προφύλαξη πάνω στο σκοινί που σου ...
Το 333
Το 333 δεν απαντά. Άλλαξαν έξαφνα τους κώδικες κι εσύ δε θα τελέψεις με το ποίημα σου στο πρώτο πληθυντικό ή στο πρώτο ενικό με μια ιδεολογία τόση ...
Νέος Κόσμος
Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...
Η περισπωμένη και η οξεία
Νομίζω πως δεν έβγαινε ποτέ ατημέλητος, παρ’ όλα αυτά αν τύχαινε να βρεθείς πίσω του εκείνη τη σαββατιάτικη αιθρία στην οδό Αθηνάς θα διαπίστωνες έκπληκτος πως κρεμόταν ...
Σκληρό χαρτί
Εδώ που είμαστε, εκεί που βρεθήκαμε κάποτε λίγες στιγμές, τι άλλο μπορούμε παρά να μιλήσουμε με τα δικά μας λόγια, αν κι όλα έχουν ειπωθεί, πώς το πες ...
Ο Μάκβεθ δολοφονεί τον Ύπνο.
Κι εγώ άκουσα τη νύχτα να κλαίει. Ξέσερνε τη θάλασσα ως την προβλήτα. Ο φάρος καθυστερούσε ν’ ανάψει. Έτσι του φάνηκε. Ο σηματωρός σφύριξε την αναχώρηση. Ύπνος θάνατος ...


