Παλαιστίνη

 

Η Παλαιστίνη μου γράφει ποιήματα, μου μιλάει
για τριαντάφυλλα
Καθώς εσύ ανεβαίνεις στον λόφο εγώ τον κατεβαίνω
Εξάρχεια-Κυψέλη έρχεσαι με τα πριόνια·
Πατησίων και Αλεξάνδρας και μια βεντάλια από την Ισπανία
γνέφει το πρόσωπό μου την ώρα που πλένεις τα μαύρα
ρούχα στον νιπτήρα
Έπειτα ανεβαίνω στον 4ο και ενώ εσύ για πόρτα έχεις ένα ψυγείο
εγώ ψάχνω να βρω την έξοδο μιας και μπήκα σε σωστή
πολυκατοικία σε λάθος όροφο
Δίπλα ο ρακοσυλλέκτης πλένει τα αίματα από το μειδίαμα που
έσκασε κάτω από το μουστάκι σου
Πίσω από τη σφραγισμένη πόρτα κρατάς μια κεφαλή Αίγας
από το καλοκαίρι που είναι ακόμα αναμμένο στον χειμώνα που
μόλις νύχτωσε.