Βλέμμα
07/04/2023
Τα βλέμματα. Το μισό πρόσωπο. Από τη μέση και κάτω. Τα βλέμματα της άφιξης. Ύστερα της συνύπαρξης. Το πρωί με άπλυτα μάτια, πυρετικό βλέμμα, μισό στον ύπνο. Νευρική παράλυση. Είκοσι οκτώ έτη. Τριάντα έξι έτη. Εξήντα έξι επιθυμίες. Μία για κάθε χρόνο, τουλάχιστον. Ύστερα περιορισμένος. Οι διαφυγές περιορισμένες. Η γιορτή αναβάλλεται. Η μωβ φορεσιά ταχύτατα απομακρύνεται. Όρθιες ώρες. Ατελείωτες. Ημιτελείς. Ημιολόκληρες. Η προμήθεια βαραίνει την αίσθηση ευθύνης. Έλα και μείνε. Περιμένεις, δεν έρχεται. Παλεύουν για να γλιτώσουν την πτώση πριν φθάσουν στο τελευταίο σκαλοπάτι. Πριν ολισθήσουν στην τρύπα της συνύπαρξης ο ένας κατόπιν του άλλου. Σπρώχνει το καρότσι. Διασταυρώνεται με ένα φορείο. Αναλγητικά, ασπιρίνες, μανταλάκια, θερμόμετρα. Ζελέ που δεν το διακρίνεις αλειμμένο σ’ όλο το σώμα. Γλιστράει από όπου και να το πιάσεις. Άσε το παιδί ήσυχο χρυσή μου. Μην το κάνεις σαν τα μούτρα σου. Με θαμπή φωνή η απάντηση πνίγεται στο θόρυβο του αιρ κοντίσιον. Φταίει ο ιστορικός ενεστώς. Ο κοινωνικός ενεστώς. Η κοινοτική λογική. Πάντως, όχι εγώ. Μπορεί. Αν η ύπαρξη προηγείται της ουσίας. Το νόημα δεν είναι νεράκι κελαριστό που τρέχει ξεχασμένο. Κείμενο με αρχή μέση και τέλος. Σηκώνει το σακουλάκι με τα ούρα. Περπατά κουτσαίνοντας. Το σακίδιο μπαίνει φουριόζο στο θάλαμο σαν τον Ορλάνδο. Οι Ολλανδοί μας πούλησαν. Οι Βενετσιάνοι μας πούλησαν. Οι Τερεντίνοι επίσης. Γάλλοι, Πορτογάλοι. Όλες οι φυλές. Κι η κοινή λογική πήγε περίπατο. Το χιόνι κατακάθισε σχεδόν σιωπηλά. Ακουγόταν σαν να σπάει κανείς πλακάκια γκοφρέτας. Στο στρατό είχαμε πολλούς αγγέλους. Είχαν βγάλει φτερά από την υπερβολική κοτοπουλοφαγία. Κι ο Τσαρούχης δεν ήταν ανάγκη να σκαλίσει τη φαντασία του. Ζωγραφίζει στρατιώτες με αμπέχονα και φτερά ανάληψης. Η ανάνηψή μου σε εξέλιξη. Ο ήλιος του απογεύματος. Αχάραγα. Η ψύχρα σε ανατριχιάζει. Ένα κουτάλι σκύβει στο πιάτο του. Έπειτα τα στρουθία τσιμπάνε τα εναπομείναντα ψίχουλα. Πάρε ποντικέ το δόντι μου και δως μου σιδερένιο και το παξιμαδένιο να κοκαλίζω τα κουκιά. Γλυκό τσίμπημα στ’ αυτί. Το φραγκόσυκο φραγκόσυκο. Έγλυφε το παγωτό βγάζοντας γλώσσα στο σκοτάδι. Επί πληρωμή ζωή. Τον χτύπησε πάνω στην ατσάλινη βρύση. Άνοιξε η κάνουλα κι έτρεχε αίμα κρουνηδόν.
Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, 29 Φλεβάρη 2023, 17:15
