Εξομολογήσεις ενός ερωτευμένου - 3 & 4
13/12/2023
3. Αγαπημένη,
Είμαι στο λεωφορείο, ταξιδεύω. Έρχομαι να σε βρω. Δεν αντέχω άλλο τον πόνο. Σύμφωνα με τα δρομολόγια θα φθάσω εκεί στις 9 και τέταρτο το βράδυ. Θα 'χει νυχτώσει. Αλλά εμείς δε θα κοιμηθούμε. Μόνο οι σύζυγοι κοιμούνται, τα παντρεμένα ζευγάρια. Εμείς θα τα κοπανήσουμε σ' εκείνο το υπόγειο ταβερνάκι με τα βαρέλια γύρω γύρω. Θα τα κοπανήσουμε για τα καλά. Δεν θα χει σημασία τι θα πούμε. Μόνο το άγγιγμα θα χει σημασία και το βλέμμα. Το χάδι και το χέρι σου ανάμεσα στα δικά μου καθώς θα περμένουμε να μας σερβίρουν.
Εννιά και τέταρτο λοιπόν. Κι αν έχει καθυστέρηση, λίγο αργότερα. Περίμενέ με. Και θα 'ναι μια νύχτα που δεν θα ναι μόνος του ο καθένας μας και δεν θα τον παίρνει ο ύπνος.
4. Αγαπημένη,
Σε είδα. Αλήθεια όσο κι αν μπορεί να είναι αλήθεια. Ο ουρανός τα σύννεφα και το χώμα που ορθώνει τη σκόνη του και μας τυλίγει σαν ομίχλη στην έρημο Κόμπι. Θυμάσαι τη μαλάρια του Καββαδία; Τις λέξεις που ψάχναμε στα λεξικά. Τώρα θυμάμαι το στίχο ''κούλικο στο στήθος σου τατού που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει''. Τα αισθήματα είναι πιο ανεξίτηλα ακόμα. Υπερβάλλω λες; Όχι, δεν νομίζω. Αν και ποτέ στη ζωή μου δεν ήμουν σίγουρος για τίποτα ούτε καν για μένα τον ίδιο. Και ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς που ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους, για τον κόσμο, και για τον ίδιο τον ουρανό. Καμιά φορά, όταν σήκωνα τα μάτια μου σ' αυτόν, έβλεπα ότι είχε ραγίσει, αλλά υπέθετα ότι οι ραγισματιές δεν υπήρχαν στ' αλήθεια. Ήταν μόνο εκείνη η γέρικη καστανιά που όλο ψήλωνε και ψήλωνε... θα συνεχίσω σε λίγο, πρέπει να τρέξω γρήγορα να ψωνίσω κάτι για να φάω. Είμαι νηστικός από χθες.
