Ανθρώπινη κατάσταση
29/04/2022
Όχι, δεν είναι σίγουρο ούτε αυτό ούτε οτιδήποτε άλλο που έχει να κάνει με τη ζωή του καθενός, τη μοναχική του διαδρομή, τις επιθυμίες και τα πάθη του. Ίσως ο δρόμος να είναι δισταγμός. Ίσως κανένας να μην αντέχει πολλή πραγματικότητα. Μπορεί να μην είναι καν συνδεδεμένος με την πραγματική πραγματικότητα, όπως ένα παιδί, όταν βλέπει το πρώτο φως του κόσμου, αν και δε το βλέπει, γιατί τα μάτια του είναι τυφλά. Έτσι η σύνδεσή του με τη πραγματικότητα είναι οδυνηρή όταν ανακαλύπτει τον γύρω του κόσμο. Ζεις όχι μονάχα μια φορά, ζεις πολλές ζωές και με πολλούς τρόπους και καταλαβαίνεις πως ζεις με τη πλήρη έννοια της λέξης μόνο όταν συναντάς τον άλλον και συνδέεσαι μαζί του. Όταν πιάσεις το χέρι της σφίγγοντας το και βαδίζετε μαζί συντονίζοντας το βήμα, μη διστάζοντας, μη θεωρώντας τα πράγματα από ψηλά. Τότε ολοκληρώνεται αυτό που αποκαλεί κανείς εγώ. Τότε συναντάει αυτό το εγώ ένα άλλο και συμβαίνει ό,τι συμβαίνει ανάμεσα σε δύο. Αφού ο άνθρωπος τότε μόνο ξεχνά πως είτε το θέλει είτε όχι, είναι και θα παραμείνει μονάχος. Όταν είσαι μόνος μοιάζει λίγο σαν να 'χεις ένα μάτι ή ένα χέρι ή ένα πόδι. Όταν συναντήσεις τον άλλο ό,τι ο άνθρωπος έχει διπλό επανέρχεται στη φυσιολογική του κατάσταση. Ξαναβρίσκει το χέρι του, το πόδι του, το μάτι του, το αυτί του και φθέγγεται ρήματα, επίθετα και ονόματα ... αυτή η κατάσταση είναι η μόνη ανθρώπινη κατάσταση και λέγεται έρως και είναι ανίκητος στη μάχη. Τότε πια έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσει κανείς αυτό που δεν είδε στην αρχή της ζωής του: Το φως, το φως του κόσμου. Τότε είναι η ώρα να χάσει τη μάχη του με τον κόσμο για να κερδίσει τον εαυτό του και τον έρωτά του. Και το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να προφέρει το όνομά
