Στρόβιλος
Το ξόρκι
Πριν ξεκινήσει κοιτώντας στον καθρέφτη μονολόγησε:
Αλλά το πρόσωπό μου είναι δικό μου και μου το κλέβουν
Είχε περπατήσει ως την άκρη της γέφυρας… να πάρει ...
Στο βάθος
Στο βάθος η θάλασσα καστανή και γαλανή, ταραγμένη και γαλήνια., όταν ακόμη δε φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού όρθρου βαθέος. Τα μάτια της κάμπιες που κυματίζανε. Αφρός που σε ...
Σκληρό χαρτί
Εδώ που είμαστε, εκεί που βρεθήκαμε κάποτε λίγες στιγμές, τι άλλο μπορούμε παρά να μιλήσουμε με τα δικά μας λόγια, αν κι όλα έχουν ειπωθεί, πώς το πες ...
Επικίνδυνοι καιροί
Επικίνδυνοι καιροί. Μπορεί να κρυολογήσεις αν δε προσέξεις αν δε φυλαχτείς και γατί να φυλαχτείς άλλωστε. Μήπως είναι καλύτερο να περπατήσεις χωρίς προφύλαξη πάνω στο σκοινί που σου ...
Χωρίς εικόνες
Χωρίς λευκά περιθώρια να οριοθετούν την εκτύπωση, και με την αλλαγή ενός γράμματος μόνο, την εντύπωση που σου προκαλεί το αντικείμενο, όταν πρόκειται για υποκείμενο κιόλας: τι σχέση ...
Τέσσερεις φωτογραφίες κρεμασμένες στα μανταλάκια
Τέσσερεις φωτογραφίες κρεμασμένες στα μανταλάκια του Γυάλινου Κώδωνα αφού Σκοτεινός Θάλαμος δεν υπάρχει πια.
Το κόκκινο φως σβηστό κι αυτό. Η παράσταση σχόλασε Τα μικρόφωνα αποσυνδέθηκαν. Οι ήχοι ...
Το ποίημα
Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...
Σκοτεινιάζει. Ένα κείμενο για τη Νύχτα, τη σκοτεινή μητέρα
Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα,
και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει,
ή σαν να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα
(...)
κ' οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια
τον ...
Το 333
Το 333 δεν απαντά. Άλλαξαν έξαφνα τους κώδικες κι εσύ δε θα τελέψεις με το ποίημα σου στο πρώτο πληθυντικό ή στο πρώτο ενικό με μια ιδεολογία τόση ...
Αυτός λείπει
Κλεισμένη στο δωμάτιο. Χωρίς τον ίσκιο του. Χωρίς την πνοή του. Μόνη με τις σκέψεις της. Μόνη με τις αναμνήσεις της. Τα ονόματα των τόπων. Το όνομα του ...