Τελευταία Άρθρα

  • Ονειρεύομαι

    Ονειρεύομαι. Φαντάσου να ξάπλωνα δίπλα σου. Να μύριζες τ’ άρωμα μου για πάντα. Να αποκοιμιόσουν. Να μεθούσες. Να αντίκριζες, Τον ώμο μου να ξεχύνεται πλάι σου,  σαν ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Σε δάσος

    Σε δάσος απόκρυφα χαμένη. Γυμνή σε δάση σκοτεινά. Το άρωμα μου μόσχο σκορπά. Αμαδρυάδα εγώ πλανεύτρα. Χυμώδης, υγρή από έρωτα, Σε καλώ. Κρυμμένη εγώ. Βρες με. Πίσω από ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Παραγινομένο νεράτζι

    Ένα παραγινομένο νεράντζι έπεσε με θόρυβο πάνω στο καπό μιας ασημιάς Μερσεντές επιβεβαιώνοντας απολύτως το νόμο της βαρύτητας. Πέρασα δίπλα της κι ένιωσα τη βαρύνουσα σημασία της. Δεν ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Ελεονόρα

    Τέλος πάντων, είπε, έτσι με μια μονοκονδυλιά προσπάθησε, θαρρείς, να ξεχάσει ό,τι είχε ειπωθεί ως τότε. Το είχε πάρει το ποτάμι το είχε παρασύρει στα βάθη. Αυτό ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Με χιλιάδες φιλιά και σκοτάδια

    Με χιλιάδες φιλιά και σκοτάδια  Αισθάνομαι κρίνος. Και ταξιδεύεις μέσα στο κορμί μου. Γυμνή στον κόρφο σου ανασαίνω, ουρανέ μου. Φεγγοβολείς  τ’ άστρα, στο στήθος μου. Κοιτάζω τα ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Κάποιες φορές πρέπει να χαθείς για να βρεις το σωστό δρόμο

Ίταλο Καλβίνο

Στρόβιλος

Σ(ε)ρωτώ

Πόσες νύχτες ξαγρύπνησες κοιτώντας την βροχή από το παράθυρο;
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...

η τύφλωση

Καθόμουν στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας, το δωμάτιο μεγάλο με πόρτες γύρω του. Φορούσα κοντά παντελόνια. Οι μηροί ως τα γόνατα ανατρίχιαζαν. Είχε ησυχία. Ήταν όλοι μαζεμένοι στο ...

Αυτός λείπει

Κλεισμένη στο δωμάτιο. Χωρίς τον ίσκιο του. Χωρίς την πνοή του. Μόνη με τις σκέψεις της. Μόνη με τις αναμνήσεις της. Τα ονόματα των τόπων. Το όνομα του ...

Άννα, τ' όνομα μου…

Κοιμόμουν ακόμα κι έβλεπα όνειρα. Σε κοίταξα δίπλα μου να
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...