Τελευταία Άρθρα

  • Χρόνος εμός

    ύ-φασμα άγριο  είσαι, αόρατε τα δάχτυλα  σε ψαύουν ματώνουν οι ρόγες τους τρίζουν οι αρθρώσεις  ραγίζει το δέρμα επι-μένουν όμως τα ανίδεα καθώς εγώ τα οδηγώ που ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Ξέχασα

    Ξέχασα κι ύστερα θυμήθηκα. Έπειτα θυμήθηκα πάλι. Αλλά όχι αυτό που είχα πριν ξεχάσει. Ώσπου ένα πράσινο λεωφορείο πέρασε με μικρή ταχύτητα ξυστά από μπρος μου θυμόμουν τ’ ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Του Έρωτα και του Θανάτου

    Η ποίηση είναι άχρονη. Ο έρωτας είναι άχρονος. Το ίδιο και το παραλήρημα της Αγάπης. Το παραλήρημα του χρόνου είναι η ιστορία. Η ιστορία αφηγείται σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Αντηλιά

    Άνοιξα το παράθυρο για να φύγει μια μύγα που 'χε πέσει επάνω στο τζάμι με θόρυβο σαν μια παλάμη μικρού παιδιού ανοιχτή να είχε χτυπήσει το τζάμι. Η ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ο Χρόνος. αυτό το δικέφαλο τέρας της καταδίκης και της σωτηρίας

— Μπέκετ

Λογοτεχνικώς

Μια νύχτα στο Καδακές

Αδιανόητη ιστορία. Με φεγγάρια, νύχτες, απαγορευμένους έρωτες, φόνους, κατάφορτα δέντρα, ζωύφια, πουλιά, δέντρα, πράσινο ποτάμι, Καλαμάς, Ερύμανθος, Οι γέροι περιμένουν με λαχτάρα στις 6 το απόγευμα να έρθει ...

Η Φονική Σκάλα

Μια μπλε φιγούρα σε ροζ φόντο κρεμασμένη στον τοίχο απέναντι απ' την κουνιστή πολυθρόνα. Όταν καθόταν σ' αυτήν αισθανόταν σαν τον γεννήτορά του. Αυτός την είχε αγοράσει, αυτός ...

Ωδή στο κόκκινο

''Σ' αγαπώ'' σε εισαγωγικά  με εισαγωγικά χωρίς περιεχόμενο χρόνια τριγύριζα στο Νότο δεν είχα ανέβει ποτέ πολύ Βόρεια εκεί που το κρύο θερίζει η βότκα αλλάζει χέρια εκεί ...

Χρόνος εμός

ύ-φασμα άγριο  είσαι, αόρατε τα δάχτυλα  σε ψαύουν ματώνουν οι ρόγες τους τρίζουν οι αρθρώσεις  ραγίζει το δέρμα επι-μένουν όμως τα ανίδεα καθώς εγώ τα οδηγώ που ...

η πανοπλία του ποιητή

«Τα ποιήματα συμβαίνουν» λέει ο ποιητής Ο Σάββας Μιχαήλ δε συνηθίζει να γράφει επιστολές, αλλά έκανε μια εξαίρεση μόλις διάβασε το ποίημα «επέκεινα» του Βύρωνα Λεοντάρη, αυτό το φονικό ποίημα ...