Τελευταία Άρθρα

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Μόνο η αγάπη μας

    Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
    Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
    Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
    Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
    Το φιλί ...
    Συνεχίστε Εδω
  • ναυαγός εραστής

    Είσαι ναυαγός εραστής,
    Θάλασσα ρέει στα μάτια σου,
    Και στο φιλί σου αρμύρα.
    Γιατί ταξίδευες αιώνες.
    Να βρεις το άλλο μισό σου,
    Δοκίμαζες γεύσεις,
    Σε ξένα κορμιά,
    Σε βλέμματα ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ό,τι ανήκει μόνο στο παρόν, πεθαίνει μαζί του

Μιχαήλ Μπαχτίν

Λογοτεχνικώς

Περί ψυχής απορία

Ο σοφιστής Γοργίας, στον φημισμένο λόγο του «Ελένης εγκώμιον» αποφαίνεται : «τα μάγια και η πλάνη διεισδύουν από δύο δρόμους : ο ένας είναι τα λάθη της ψυχής, και ο ...

ο γείτονας

Από τα αφηγήματα ΤΡΟΜΟΥ, ΑΓΩΝΙΑΣ & ΔΕΟΥΣ ο γείτονας Α στέκεται εμπρός στο παράθυρο. κοιτάζει απέναντι το παράθυρο του γείτονα Β. η μελιά κουρτίνα είναι ανοικτή. η κουνιστή ...

Κίτρινο

“Παρθένα ζωηρή κι ωραία η μέρα η σημερινή / Με κτύπημα φτερού μεθυστικού θα μας ραγίσει», δυο στίχοι του θείου Μαλαρμέ κι οι σκοτεινοί ορίζοντες  του Ντε Κίρικο κι ...

Για την όπερα

Ο Νικολάι Γκόγκολ στο απόσπασμα του άρθρου του Εντυπώσεις από το Πίτερμπουργκ του 1836, μιλάει για την όπερα στη Ρωσία, καθώς και για τον πατέρα της Εθνικής Σχολής ...

“The End is Near” Again.

Ένας φώναξε πως έβλεπε φως πάνω από το κεφάλι μου κι εγώ συγκατατέθηκα γιατί ήμουν πολύ ευγενικός για να διαφωνήσω. Για ποιο λόγο άλλωστε, φως ακίνδυνο ήτανε μιας ...