Τελευταία Άρθρα

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόνο η αγάπη μας

    Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
    Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
    Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
    Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
    Το φιλί ...
    Συνεχίστε Εδω

  • ναυαγός εραστής

    Είσαι ναυαγός εραστής,
    Θάλασσα ρέει στα μάτια σου,
    Και στο φιλί σου αρμύρα.
    Γιατί ταξίδευες αιώνες.
    Να βρεις το άλλο μισό σου,
    Δοκίμαζες γεύσεις,
    Σε ξένα κορμιά,
    Σε βλέμματα ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ό,τι ανήκει μόνο στο παρόν, πεθαίνει μαζί του

— Μιχαήλ Μπαχτίν

Λογοτεχνικώς

Στο κουρείο

Η κοπέλα που ανέλαβε να με κουρέψει ήταν μελαχρινή, λεπτή και αεικίνητη. Είχε αλογοουρά. Τα μάτια της είχαν το χρώμα του χρυσαφιού και μου φαινόταν πως χαμογελούσαν –σε ...

Ποιητής αμίλητος

Κοίταξε πάλι το γνωστό σκίτσο του ποιητή  Πήρε την σινική μελάνη και στάθηκε μπρος στον καθρέφτη  Αντιγράφοντας, το σχεδίασε άνετα αλλά νευρικά Πισωπάτησε, το ξανακοίταξε, του έβγαλε τη ...

Το τραπέζι

To διαμέρισμα, βρίσκεται στον τελευταίο όροφο τριπλοκατοικίας. Στο ισόγειο ζει μία κουφή, υπέργηρη γυναίκα, με την κοπέλα που την περιποιείται, εκ Ρουμανίας. Ο δρόμος, παράλληλος της λεωφόρου, είναι ...

Κάποιος από πέτρα

Απόδοση από τα ρωσικά: Ελένη Κατσιώλη   Κάποιος από πέτρα, άλλος από πηλό, μα εγώ ασημώνομαι και λάμπω! Δουλειά μου η παραπλάνηση, εγώ είμαι η Μαρίνα. ΕΓΩ, φθαρτός ...

Ξημέρωμα

Δες πως το θαλασσί υποτάσσει Το ροζ που όλη νύχτα αναδυόταν Από του ορίζοντα το σκότος Πως επικρατεί η βεβαιότητα της μέρας Πάνω στην αθωότητα της αυγής   ...

Η φωτογραφία

Ήταν αποφασισμένοι να πετύχουν, όλες οι κινήσεις τους είχαν μελετηθεί σχολαστικά. Θα είχαν τα πιστόλια στα χέρια και  μπαίνοντας μέσα θα φώναζαν με σταθερή φωνή «Καλημέρα!» και μετά ...

Γράμμα στον σύντροφο Καστρόφ απ’ το Παρίσι για την ουσία ...

Συγνώμη          σας ζητώ,                   σύντροφε Καστρόφ, από τα βάθη             της ψυχής, που μέρος             των στροφών μου                       στο Παρίσι σε συλλογή ποιητική                   θα σπαταλήσω ...