Ξημέρωμα

Δες πως το θαλασσί υποτάσσει

Το ροζ που όλη νύχτα αναδυόταν

Από του ορίζοντα το σκότος

Πως επικρατεί η βεβαιότητα της μέρας

Πάνω στην αθωότητα της αυγής

 

Το κήτος που για λιγο είχε αναδυθεί

Τη μορφή πήρε τωρα ενός νησιού

Ο πίδακας της εκπνοής του έγινε

Λίμνη να μας ξεδιψάει τα μεσημέρια  

Των πυρωμένων του Αυγούστων