Τελευταία Άρθρα

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Μόνο η αγάπη μας

    Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
    Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
    Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
    Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
    Το φιλί ...
    Συνεχίστε Εδω
  • ναυαγός εραστής

    Είσαι ναυαγός εραστής,
    Θάλασσα ρέει στα μάτια σου,
    Και στο φιλί σου αρμύρα.
    Γιατί ταξίδευες αιώνες.
    Να βρεις το άλλο μισό σου,
    Δοκίμαζες γεύσεις,
    Σε ξένα κορμιά,
    Σε βλέμματα ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ό,τι ανήκει μόνο στο παρόν, πεθαίνει μαζί του

Μιχαήλ Μπαχτίν

Λογοτεχνικώς

Ακηδία

Κάποιος θεός, θάμπωσε τα παράθυρα στην πόλη.
Η μοναξιά κοντόφθαλμη, αντικρίζει εκστατικά
το είδωλο της παραμιλώντας. Με βλέμμα
προσκυνητή πλέον, περιφέρουμε τη νεοφόρετη
γύμνια μας στα δάση. Οι ...

22. Αγγελίες γάμου

A.Ο άντρας στην φωτογραφία, είναι ωραίος. Τέτοιο χαμόγελο, ούτε κινηματογραφικός αστέρας.  Γλύφει το στόμα της, στην ιδέα τέλειων δοντιών που θα συμμετέχουν σε φιλιά. Κατά την ...

Η αποκήρυξη

Ο αξιοπρεπής κύριος με το αριστοκρατικό πρόσωπο και τα γκρίζα μαλλιά πήρε μολύβι και χαρτί, κάθισε στο γραφείο του, κι αφού τράβηξε βαθιές εισπνοές, άρχισε να γράφει: «Κύριε ...

21. η συνάντηση

Τι θα φορά;. Του λέει, ότι θα ντυθεί με μακρύ, μαύρο φόρεμα και, πως τα μαλλιά της είναι πορφυροχάλκινα και σκεπάζουν τις πλάτες της. Πως τα μάτια της ...

Η σκάλα (Лестница)

Το λεωφορείο κινιόταν σε ανώμαλο έδαφος. Κατά μήκος του δρόμου τα σπιτάκια έγερναν ενοχλημένα από το πράσινο. Μπήκαμε σε μια άθλια κωμόπολη, αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε στα δρομάκια της ...

Της αμμουδιάς το χέρι

1.  Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον . Ούτε κι αυτό ...