Τελευταία Άρθρα

  • ομιλία στην παρουσίαση της μετάφρασης της Λίζας Διονυσιάδου του Ημερολογίου ...

    Ο Αντρέγιεφ όπως ο Προυστ, ο Κάφκα, ο Τζόυς υπήρξε μάρτυρας των πιο βίαιων πολιτικοστρατιωτικών αναταραχών που γνώρισε η Ευρώπη στη μακρόχρονη ιστορία της. Το μακελειό του Πρώτου ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Παλαιστίνη

      Η Παλαιστίνη μου γράφει ποιήματα, μου μιλάει
    για τριαντάφυλλα
    Καθώς εσύ ανεβαίνεις στον λόφο εγώ τον κατεβαίνω
    Εξάρχεια-Κυψέλη έρχεσαι με τα πριόνια·
    Πατησίων και Αλεξάνδρας και ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Ώρα έκτη

    Ώρα έκτη 
    Έστρωσα το τραπέζι με άσπρο λινό. Με χέρια ταπεινά που
    έπλενα τις πληγές στα γόνατα σου -στα γόνατα σου, να έπεφτα
    έλεος να ζητώ, και να ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Έγινες η ζωή μου ολόκληρη

    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη, γιατί οι λέξεις δεν χωρούσαν τον ουρανό μα
    ολάκερο τον άνεμο,
    που ξεχύθηκε απάνω στο γυμνό κορμί μου.
    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόλις χθες

    Μόλις χθες περπατούσα. Παντού σε είδα.
    Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
    μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
    όταν το βάρος σου ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ο έρωτας που δεν είναι ατόφιος πόνος δεν είναι ατόφιος έρωτας

— Αντόνιο Πόρτσια

Λογοτεχνικώς

Ο Ποιητής

Τα σώματα χάνονται.
Σβήνουν.
Όταν το ένα σμίγει στο άλλο.
Κορύφωση Ηδονής και λατρείας.
Συντέλεια αιώνων χαραγμένη στη στιγμή.
Ένα «σ’ αγαπώ» κρυφό τις ώρες εκείνες φωτάει το ...

Μεγάλη περιοχή

Πώς να κοιτάξεις μια περιοχή της νύχτας που σέρνεται στο πάτωμα μπρούμυτα αλληθωρίζοντας στο στενό σανίδι; Σε μια φέτα σανιδιού μακρόστενη, γέλα αν μπορείς με γέλιο έστω νευρικό ...

Περιμένοντας

Κάποιοι περιμένουν τον Μεσσία όλη τους τη ζωή. Πεθαίνουν και δε μαθαίνουν ποτέ αν τελικά ήρθε. Η αναμονή τους δεν άξιζε τον κόπο, αλλά όταν το αντιλαμβάνονται είναι ...

Το ποίημα

Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...

Σε δάσος

Σε δάσος απόκρυφα χαμένη. Γυμνή σε δάση σκοτεινά. Το άρωμα μου μόσχο σκορπά. Αμαδρυάδα εγώ πλανεύτρα. Χυμώδης, υγρή από έρωτα, Σε καλώ. Κρυμμένη εγώ. Βρες με. Πίσω από ...

Βλέμμα

Τα βλέμματα. Το μισό πρόσωπο. Από τη μέση και κάτω. Τα βλέμματα της άφιξης. Ύστερα της συνύπαρξης. Το πρωί με άπλυτα μάτια, πυρετικό βλέμμα, μισό στον ύπνο. Νευρική ...

Επιστροφή στο Μαύρο

Κατάβαθη. Υγρή. Γυμνή. Άσβεστη. Στο μαύρο. Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο. Ηδονή. Στον λαιμό μου, Αφημένη η νύχτα. Χυτή. Γδυτό το κορμί μου ολάκερο. Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...

Εν λευκώ

Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου, 
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και ...

Άνθιση

Είμαι σαν κλώνος μυγδαλιάς σε ποτήρι βυθισμένο στο ύδωρ. Στην καρδιά μου μια αγάπη χαραγμένη. Πέφτει πάνω μου ο ήλιος. Ανθίζω. Σκορπώ τ’αρώμα μου. Στα χείλη μου φυτρώνουνε ...