Τελευταία Άρθρα

  • Έγινες η ζωή μου ολόκληρη

    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη, γιατί οι λέξεις δεν χωρούσαν τον ουρανό μα
    ολάκερο τον άνεμο,
    που ξεχύθηκε απάνω στο γυμνό κορμί μου.
    Έγινες η ζωή μου ολόκληρη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόλις χθες

    Μόλις χθες περπατούσα. Παντού σε είδα.
    Μόλις χθες, θυμήθηκα ήτανε Μάης, όταν δαγκωματιά στα χείλη
    μου έδωσες -παντοτινά χαραγμένη στο χρόνο μου- ήτανε Ιούνης
    όταν το βάρος σου ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ο έρωτας που δεν είναι ατόφιος πόνος δεν είναι ατόφιος έρωτας

— Αντόνιο Πόρτσια

Λογοτεχνικώς

Μεγάλη περιοχή

Πώς να κοιτάξεις μια περιοχή της νύχτας που σέρνεται στο πάτωμα μπρούμυτα αλληθωρίζοντας στο στενό σανίδι; Σε μια φέτα σανιδιού μακρόστενη, γέλα αν μπορείς με γέλιο έστω νευρικό ...

Το ποίημα

Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...

Επιστροφή στο Μαύρο

Κατάβαθη. Υγρή. Γυμνή. Άσβεστη. Στο μαύρο. Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο. Ηδονή. Στον λαιμό μου, Αφημένη η νύχτα. Χυτή. Γδυτό το κορμί μου ολάκερο. Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...

Σε δάσος

Σε δάσος απόκρυφα χαμένη. Γυμνή σε δάση σκοτεινά. Το άρωμα μου μόσχο σκορπά. Αμαδρυάδα εγώ πλανεύτρα. Χυμώδης, υγρή από έρωτα, Σε καλώ. Κρυμμένη εγώ. Βρες με. Πίσω από ...

Βλέμμα

Τα βλέμματα. Το μισό πρόσωπο. Από τη μέση και κάτω. Τα βλέμματα της άφιξης. Ύστερα της συνύπαρξης. Το πρωί με άπλυτα μάτια, πυρετικό βλέμμα, μισό στον ύπνο. Νευρική ...

Άνθιση

Είμαι σαν κλώνος μυγδαλιάς σε ποτήρι βυθισμένο στο ύδωρ. Στην καρδιά μου μια αγάπη χαραγμένη. Πέφτει πάνω μου ο ήλιος. Ανθίζω. Σκορπώ τ’αρώμα μου. Στα χείλη μου φυτρώνουνε ...

Εν λευκώ

Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου, 
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και ...

Στο βάθος

Στο βάθος η θάλασσα καστανή και γαλανή, ταραγμένη και γαλήνια., όταν ακόμη δε φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού όρθρου βαθέος. Τα μάτια της κάμπιες που κυματίζανε. Αφρός που σε ...

Χωρίς εικόνες

Χωρίς λευκά περιθώρια να οριοθετούν την εκτύπωση, και με την αλλαγή ενός γράμματος μόνο, την εντύπωση που σου προκαλεί το αντικείμενο, όταν πρόκειται για υποκείμενο κιόλας: τι σχέση ...