Σβηστές Οθόνες
Ακατάσχετοι ήχοι συνεχείς. Αναβόσβησμα της οθόνης τόσο γρήγορο που να μην το αντιλαμβάνεται ο αμφιβληστροειδής .
Λεπτομέρειες. Ασήμαντες λεπτομέρειες. Μια παλινωδία εικόνων, Μια απουσία. Ένα βλέμμα. Το παράδοξο της ...
Περπατώντας
Τραγουδήσαμε αλλά δε χορέψαμε. Παρόλ’ αυτά ήρθαμε στο κέφι. Όμως κάναμε λάθος. Κάναμε λάθη. Δεν ακούσαμε. Δεν ακούσαμε τα βατράχια να κοάζουν δυσοίωνα. Δεν ακούσαμε τον γκιώνη. Κλείσαμε ...
Το μηδέν, η στιγμή κι η γομολάστιχα
Αυτό το μηδέν ανάμεσα στα δύο διπλά. Αυτό το μηδέν που τείνει να τα εκμηδενίσει. Αυτό το μηδέν που μπαίνει ανάμεσα χωρίς πρόσκληση. Έτσι τυχαία ή από ένα ...
Καθώς οι λέξεις στεγνώνουν στην όχθη
«Γεννήθηκα (...)
στων πλάνων ψεύτικων θεών τα χρόνια».
Αυτό αρκεί για αρχή. Όταν δεν ξέρεις τι να πεις για ένα τόσο δύσκολο θέμα μπορεί να ξέρεις πώς να ...
Τα φύλλα της καρδιάς
Η καρδιά είναι ένας μυς στο μέγεθος της γροθιάς ενός σωματώδους άνδρα.
Αλλά είναι ένας μυς αιμάτινος. Ή μάλλον ένα μηχάνημα παλλόμενο που διακινεί αντί χαρτονομίσματα, αίμα. Δεν ...
Σκοτεινιάζει. Ένα κείμενο για τη Νύχτα, τη σκοτεινή μητέρα
Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα,
και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει,
ή σαν να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα
(...)
κ' οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια
τον ...
Μιχαήλ Μητσάκης 11. «Θεάματα του Ψυρρή»
«Βάραμε με το στιλέτο
Κι όσο αίμα τρέξει πιέτο»
«Στον πόλεμο ανάμεσα σε σένα και τον κόσμο υποστήριζε τον κόσμο».[1] Μάλλον ποτέ δεν πέτυχε κάτι τέτοιο ...
λύπη
«Λύπη λύπη μου που δε μιλιέσαι»
«Αφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλλαβι-
κή που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους καιρούς της
λύπης και της ...
Αποχρώσεις
"Γυρεύω νέα αρώματα, λουλούδια πιο μεγάλα άγνωστες ηδονές αδοκίμαστες"
, ...
Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα
Μπορεί το χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα να μην είναι το ίδιο με το 1984. Μπορεί πάλι η γυναίκα που έχω μπροστά μου να είναι αυτή που βλέπω, χωρίς ...