Αποχρώσεις
"Γυρεύω νέα αρώματα, λουλούδια πιο μεγάλα άγνωστες ηδονές αδοκίμαστες"
, ...
Πατριωτικοί συριγμοί
Η Μαλάμω με καμάρι
Που μοσχοβολά θυμάρι
Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας
Λίνα Νικολακοπούλου
Αχ ελλάδα σ' αγαπώ
Και βαθιά σ' ευχαριστώ
Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
Δυστοπία
Υπήρχε κάποτε μια ευτοπία και οι άνθρωποι επέμεναν να την μπερδεύουν με την ουτοπία, αλλά ου είναι όχι και στην προκειμένη περίπτωση εκτός-ένας τόπος δηλαδή που ποτέ ...
Μέρες που λιγοστεύουν
Το βλέμμα ενός περαστικού σ' ένα παράθυρο με ανοιχτές κουρτίνες.
Ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο σφιχτά την ώρα που το κουδούνι χτυπά κιόλας το σχόλασμα.
Μια σειρήνα ενός αυτοκινήτου που ...
Εωθινό
Ήτανε πριν να φθάσει ο Καρυωτάκης στη Πρέβεζα
ήτανε πριν ο Εγγονόπουλος διαβάσει Μητσάκη
ήταν τα βήματά του που τον οδηγούσαν στο πύργο του,
δυο μάτια που τον ...
Σβηστές Οθόνες
Ακατάσχετοι ήχοι συνεχείς. Αναβόσβησμα της οθόνης τόσο γρήγορο που να μην το αντιλαμβάνεται ο αμφιβληστροειδής .
Λεπτομέρειες. Ασήμαντες λεπτομέρειες. Μια παλινωδία εικόνων, Μια απουσία. Ένα βλέμμα. Το παράδοξο της ...
Μιχαήλ Μητσάκης 11. «Θεάματα του Ψυρρή»
«Βάραμε με το στιλέτο
Κι όσο αίμα τρέξει πιέτο»
«Στον πόλεμο ανάμεσα σε σένα και τον κόσμο υποστήριζε τον κόσμο».[1] Μάλλον ποτέ δεν πέτυχε κάτι τέτοιο ...
Μάρτυρες μιας ζοφερής εποχής-1ο μέρος: Γιόζεφ Ροτ, Στέφαν Τσβάιχ
Εκεί μπροστά και πάνω στις θίνες της άμμου, που βρέχονταν και παρέμεναν υγρές, μέχρι το νερό να αποσυρθεί - με το θόρυβο που κάνει το νερό όταν υποχωρεί. Εκεί ...
Το μηδέν, η στιγμή κι η γομολάστιχα
Αυτό το μηδέν ανάμεσα στα δύο διπλά. Αυτό το μηδέν που τείνει να τα εκμηδενίσει. Αυτό το μηδέν που μπαίνει ανάμεσα χωρίς πρόσκληση. Έτσι τυχαία ή από ένα ...
Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα
Μπορεί το χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα να μην είναι το ίδιο με το 1984. Μπορεί πάλι η γυναίκα που έχω μπροστά μου να είναι αυτή που βλέπω, χωρίς ...