Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα
Μπορεί το χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα να μην είναι το ίδιο με το 1984. Μπορεί πάλι η γυναίκα που έχω μπροστά μου να είναι αυτή που βλέπω, χωρίς ...
Καθώς οι λέξεις στεγνώνουν στην όχθη
«Γεννήθηκα (...)
στων πλάνων ψεύτικων θεών τα χρόνια».
Αυτό αρκεί για αρχή. Όταν δεν ξέρεις τι να πεις για ένα τόσο δύσκολο θέμα μπορεί να ξέρεις πώς να ...
λύπη
«Λύπη λύπη μου που δε μιλιέσαι»
«Αφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλλαβι-
κή που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους καιρούς της
λύπης και της ...
Μάρτυρες μιας ζοφερής εποχής-2ο μέρος: Έρνστ Τόλλερ, Γιόζεφ Ροτ,
Ο Ροτ και ο Τόλλερ δεν μοιάζουν ούτε στο χαρακτήρα, ούτε στην ιδιοσυγκρασία, ούτε σαν συγγραφείς μοιάζουν. Ο Τόλλερ είναι εξπρεσιονιστής θεατρικός συγγραφέας. Γράφει έργα στρατευμένα. Παθιασμένα και ...
Foxrock
Foxrock. Το f κεφαλαίο, όπως όλοι οι τόποι και τα κεφάλαια της ιστορίας. Το c του rock δεν έλεγε να στρογγυλέψει.
Έκανε χιλιόμετρα με το ποδήλατο φορώντας το ...
εγώ είμαι, είπα
Εγώ είμαι, είπα. Το 'χεις ξεχάσει. Θαρρώ πως πάντα το ξέχναγες. Παλιότερα πριν φύγεις και πριν εγώ το καταλάβω ήσουν σίγουρος πως δεν καταλάβαινα. Ήσουνα σίγουρος πως η ...
Το Δεύτερο Μέρος
Μια πόρτα ανοίγει τόσο λίγο, ίσα για να διακρίνω στο κάθετο αυτό άνοιγμα το πλαϊνό μισοφωτισμένο δωμάτιο, όπου μια βρύση στάζει χοντρές στάλες ιδρώτα από το πρόσωπο του ...
Φοβάμαι
Ο καθένας φοβάται κάτι διαφορετικό
Εγώ καμιά φορά φοβάμαι τον φόβο,
τη μοναξιά, το κεφάλι μου ακουμπισμένο σε κρεβάτι νοσοκομείου.
Φοβάμαι ένα αυτοκίνητο που επιταχύνει καθώς περνώ τη ...
Το βορινό παράθυρο
Έριξε μια βιαστική ματιά από το βορινό παράθυρο. Το ποδήλατο ήταν κάτω στον κήπο. Κόκκινο. Φόρεσε το μαύρο παντελόνι του πήρε στο χέρι το μπουφάν και κατέβηκε τη ...
Σύντομο
Διαλέγεις τη συντομότερη διαδρομή. Σαν το σύντομο γράμμα του αποχαιρετισμού. Τι αποχαιρέτησες άραγε; θα 'πρεπε να το ξέρεις όπως ακριβώς παρατηρείς τον καπνό του τσιγάρου σου που είναι ...