Με το σεντόνι τραβηγμένο ως το σαγόνι ανάσκελα
Αγαπημένη,
Πεθαίνει για σένα και ας είσαι απάτη. Λιγνίτης είμαι και φωτίζω το δωμάτιό σου. Ορυχείο είμαι. Όλα μου τα υπάρχοντα στο υπόγειο. Όλη μου η ζωή μισοφωτισμένη ...
Ταξίδι στον ωκεανό
Κανείς δε λέει πως ξέρει, εκτός κι αν είναι ευκολόπιστος, όχι πιστός, αλλ’ απ’ αυτούς που τύπτουν την κεφαλή τους κάθε που νομίζουν πως ψάχνουν ν’ ανάψουν το ...
Ελευθερωμένη Ιερουααλήμ
Εκείνο που έλλειψε είναι ο περίπατος, άσκοπος χωρίς GPS να σε κατευθύνει, χωρίς SMS να σε δικαιολογεί χωρίς κάποιον να σε παρακολουθεί από ένα τερατώδες Πανοπτικόν σαν αυτό ...
Ωδή στο κόκκινο
''Σ' αγαπώ'' σε εισαγωγικά
με εισαγωγικά χωρίς περιεχόμενο
χρόνια τριγύριζα στο Νότο
δεν είχα ανέβει ποτέ πολύ Βόρεια
εκεί που το κρύο θερίζει
η βότκα αλλάζει χέρια
εκεί ...
Το ξόρκι
Πριν ξεκινήσει κοιτώντας στον καθρέφτη μονολόγησε:
Αλλά το πρόσωπό μου είναι δικό μου και μου το κλέβουν
Είχε περπατήσει ως την άκρη της γέφυρας… να πάρει ...
Ανθρώπινη κατάσταση
Όχι, δεν είναι σίγουρο ούτε αυτό ούτε οτιδήποτε άλλο που έχει να κάνει με τη ζωή του καθενός, τη μοναχική του διαδρομή, τις επιθυμίες και τα πάθη του ...
η πανοπλία του ποιητή
«Τα ποιήματα συμβαίνουν» λέει ο ποιητής
Ο Σάββας Μιχαήλ δε συνηθίζει να γράφει επιστολές, αλλά έκανε μια εξαίρεση μόλις διάβασε το ποίημα «επέκεινα» του Βύρωνα Λεοντάρη, αυτό το φονικό ποίημα ...
Το ρολογάκι
Καθυστέρησα να σηκωθώ. Είχε φτάσει μεσημέρι. Ένα αμφίθυμο μεσημέρι που έμοιαζε πολύ με τη διάθεσή μου. Πάντα ήμουνα αμφίθυμος όταν άνοιγα τα μάτια μου στο φως που είχε ...
η τύφλωση
Καθόμουν στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας, το δωμάτιο μεγάλο με πόρτες γύρω του. Φορούσα κοντά παντελόνια. Οι μηροί ως τα γόνατα ανατρίχιαζαν. Είχε ησυχία. Ήταν όλοι μαζεμένοι στο ...
Αύγουστος Στρίντμπεργκ, «Η πιο δυνατή» [1889] ένα έργο δωματίου, ένας ...
Μια γωνιά σ’ ένα καφέ για κυρίες στη Στοκχόλμη του 1880.
Δύο μικρά σιδερένια τραπεζάκια, ένας μικρός καναπές από κόκκινο βελούδο, μερικές καρέκλες.
Δύο γυναίκες. Η μια με ...