Τελευταία Άρθρα

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Foxrock

    Foxrock. Το f κεφαλαίο, όπως όλοι οι τόποι και τα κεφάλαια της ιστορίας. Το c του rock δεν έλεγε να στρογγυλέψει.  Έκανε χιλιόμετρα με το ποδήλατο φορώντας το ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόνο η αγάπη μας

    Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
    Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
    Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
    Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
    Το φιλί ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Ό,τι ανήκει μόνο στο παρόν, πεθαίνει μαζί του

— Μιχαήλ Μπαχτίν

Στρόβιλος

Εωθινό

Ήτανε πριν να φθάσει ο Καρυωτάκης στη Πρέβεζα ήτανε πριν ο Εγγονόπουλος διαβάσει Μητσάκη ήταν τα βήματά του που τον οδηγούσαν στο πύργο του, δυο μάτια που τον ...

Δυστοπία

Υπήρχε κάποτε μια ευτοπία και οι άνθρωποι επέμεναν να την μπερδεύουν με την ουτοπία, αλλά ου είναι όχι και στην προκειμένη περίπτωση εκτός-ένας τόπος δηλαδή που ποτέ ...

Περίπατοι

Κ. Ας κάνουμε ένα περίπατο. Μ. Που; Κ. Πουθενά συγκεκριμένα. Να σουλατσάρουμε. Μ. Α! πολύ μ' αρέσει να περπατώ με παρέα μες στη νύχτα. Ωραία. Κ. Και μένα ...

Περπατώντας

Τραγουδήσαμε αλλά δε χορέψαμε. Παρόλ’ αυτά ήρθαμε στο κέφι. Όμως κάναμε λάθος. Κάναμε λάθη. Δεν ακούσαμε. Δεν ακούσαμε τα βατράχια να κοάζουν δυσοίωνα. Δεν ακούσαμε τον γκιώνη. Κλείσαμε ...

Μέρες που λιγοστεύουν

Το βλέμμα ενός περαστικού σ' ένα παράθυρο με ανοιχτές κουρτίνες. Ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο σφιχτά την ώρα που το κουδούνι χτυπά κιόλας το σχόλασμα. Μια σειρήνα ενός αυτοκινήτου που ...

Χρόνος εμός

ύ-φασμα άγριο  είσαι, αόρατε τα δάχτυλα  σε ψαύουν ματώνουν οι ρόγες τους τρίζουν οι αρθρώσεις  ραγίζει το δέρμα επι-μένουν όμως τα ανίδεα καθώς εγώ τα οδηγώ που ...