Τελευταία Άρθρα

  • Το φιλί σου ζητώ

    Το φιλί σου ζητώ Άγγιξε με. Φίλα με. Μύρισε με. Γυρεύω το φιλί σου, Στου λαιμού μου την άκρη. Δoς μου το. Όταν οι δυο  μας βρεθούμε. Γεύσεις ...
    Συνεχίστε Εδω

  • τριαντάφυλλο λευκό

    Γλιστράει στον ώμο μου. Τριαντάφυλλο λευκό. Μια λευκή γραμμή. Αλαβάστρινο δέρμα. Γυμνό το κορμί μου. Φαντασία ερωτική. Άρωμα καρύδας στο λαιμό μου. Το άγγιγμα σου αρχίζει. Η μνήμη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Φοβάμαι

    Ο καθένας φοβάται κάτι διαφορετικό Εγώ καμιά φορά φοβάμαι τον φόβο, τη μοναξιά, το κεφάλι μου ακουμπισμένο σε κρεβάτι νοσοκομείου. Φοβάμαι ένα αυτοκίνητο που επιταχύνει καθώς περνώ τη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Περιμένοντας

    Κάποιοι περιμένουν τον Μεσσία όλη τους τη ζωή. Πεθαίνουν και δε μαθαίνουν ποτέ αν τελικά ήρθε. Η αναμονή τους δεν άξιζε τον κόπο, αλλά όταν το αντιλαμβάνονται είναι ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Μόνο η τρέλα είναι πραγματικά τρομακτική. Δεν μπορούμε να την κατευνάσουμε ούτε με απειλές ούτε με πειθώ ούτε με δωροδοκίες.

— Τζότζεφ Κόνραντ

Στρόβιλος

Ημερολόγια εγκλεισμού-3

Στα ημερολόγια λάμπει αρκετές φορές και η Ομορφιά της Λίστας, όπως την ονομάζει στο ομότιτλο βιβλίο του ο Ουμπέρτο Έκο. Στους ίδιους καταλόγους, του Δημητριάδη, διαβάζουμε για τα ...

Μου λένε

μου λένε στο αυτί ψιθυριστά  τη νύχτα στον ύπνο μου, ότι βαρέθηκαν να ακούν τόσα χαμένα λόγια-λόγια του αέρα, φθόγγους τυραννικούς, συλλαβές ασύλληπτες, λέξεις ξύλινες, φράσεις πριόνια ...

Αρκεβούζιο

Και ενώ μια μύγα μου κάνει συντροφιά, ζουζουνίζοντας γύρω απ' το κεφάλι μου φουριόζα, εγώ ψάχνω στο λεξικό τις λέξεις: αρκεβούζιο, μαντάρα, μαγαρίζω, έρωτας. Δε βρίσκω την πρώτη ...

1984

Μπορεί το χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα να μην είναι το ίδιο με το 1984. Μπορεί πάλι η γυναίκα που έχω μπροστά μου να είναι αυτή που βλέπω, χωρίς ...

Ο γονδολιέρης

Ήταν εκεί πάντα. Στην πόλη που βούλιαζε, στο νερό. Έβραζε χορταρικά και ο ατμός θόλωνε τα τζάμια. Θόλωνε και τη μορφή της, θαρρείς, ζωγραφισμένη σε βιτρώ σε βαθιά ...

στα Δυτικά νησιά

“ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο”   τ΄αγρίμια τρέχουν στα βουνά τα ήμερα απαγκιάζουν πέφτει το σούρουπο βρέχει σκοτάδι σταγόνες φως του Άδη κι ο ποιητής από τα ξένα γυρίζει νά ...