Στρόβιλος
Ο Κος Πενθήμερος, 39. Mνήμη και αμνησία
Ο Kος Πενθήμερος, πρώην εργαζόμενος, πρώην υπάλληλος, ίσως τώρα πια, πρώην Πενθήμερος, αλλά και πρώην και νυν, κύριος. Για την ακρίβεια ήταν τέως εργαζόμενος σαν τον Κοκό, τον ...
Η ιαματική αίσθηση του ονείρου
Ακολουθώντας τα ήρεμα βήματα του αποχαιρετισμού γινόμαστε όμηροι ενός διλήμματος: Με δυο λέξεις βορά στον άνεμο επισφραγίζεις την οφειλόμενη ευγνωμοσύνη προς τις υπηρεσίες που σου πρόσφερε απλόχερα το ...
Πρώιμη ενηλικίωση
Στην κοινωνία των ενηλίκων ο εύθραυστος κόσμος των παιδιών μοιάζει να απειλείται ολοένα και περισσότερο.
Μοιάζει σήμερα η παιδική ηλικία με ένα σπάνιο και θαυμαστό βιότοπο όπου η ...
Βαρλαάμ και Σεραβλήμ
Που είχαμε μείνει; Α, ναι:
Έφυγα το λοιπόν από το μπακάλικο του θείου της πρώην μου, μετά την αχαρακτήριστη συμπεριφορά της απέναντί μου (ουσιαστικά, υπέστην μπούλινγκ από τη ...
Αλληλογραφία Τολστόι και Έντισον
Παρουσιάζουμε την αλληλογραφία μεταξύ δύο σημαντικών προσωπικοτήτων του 20ου αιώνα. Στις 17 Ιανουαρίου 1908 o Τολστόι έλαβε έναν φωνόγραφο, δώρο του Τόμας Έντισον. Ήταν 80 χρονών, είχε επισφαλή ...
26. Ο Κινγκ Κονγκ - bonsai
- Ξύπνησε στην ανοιγμένη παλάμη του. Δύο μάτια, σαν κόκκινα φεγγάρια, την κοιτούσαν με άδολη λατρεία. Μέσα τους καθρεφτιζόταν το άγαλμα της ελευθερίας. Κούρνιασε στο εσωτερικό του χεριού. Την ...
Γαλλικές Προεδρικές εκλογές 2017: οι πανηγυρισμοί των αφρόνων
Πανηγυρίζουν οι μανδαρίνοι των Βρυξελλών – και οι παρατρεχάμενοι τους, μιας κι ο εκλεκτός τους υποψήφιος για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, ο Εμμανουέλ Μακρόν, όχι μόνο πέρασε στο ...
Ο αντιδραστικός μοντερνισμός στο σχολείο και η παιδική ηλικία
Ας αφήσουμε να ξεδιπλωθεί στα μάτια μας το μέλλον της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ήσυχα, χωρίς εξάρσεις. Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ ο εκπαιδευτικός και τα παιδιά κλείνονται στην ...
Πώς έχασα τήν αγάπη μου γιά τό θέατρο
Ταξιδεύοντας, βρέθηκα σέ μιά κοιλάδα, κλεισμένη μέσα σέ βουνά. Δέν ήταν ακριβώς βουνά, όπως φάνηκε αργότερα, επρόκειτο γιά ένα τεράστιο σκηνικό, στημένο μέ απαράμιλλη τέχνη γιά τίς ανάγκες ...
Η ρουφήχτρα του κλεμμένου κάλλους
Μπήκα πρώτος, χαράματα στο μουσείο.
Με τρόπο αληθινά οικείο με πλησίασε ο άσχημος-μα πολύ άσχημος-διευθυντής και ζητώντας συγνώμη, έγειρε τους ώμους μπροστά και έτεινε το σπασμένο ...