Τελευταία Άρθρα

  • Θάλασσα Αίματος

    Περνάς από τους κάμπους μου,  Ολόγιομη εγώ. Δίχως ρόδα. Περνάς τις νύχτες μου… Στων αστερισμών την φωτιά μου… Περνάς μέσα από το ποτάμι μου… Ρέεις. Στα μονοπάτια ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Το φιλί σου ζητώ

    Το φιλί σου ζητώ Άγγιξε με. Φίλα με. Μύρισε με. Γυρεύω το φιλί σου, Στου λαιμού μου την άκρη. Δoς μου το. Όταν οι δυο  μας βρεθούμε. Γεύσεις ...
    Συνεχίστε Εδω
  • τριαντάφυλλο λευκό

    Γλιστράει στον ώμο μου. Τριαντάφυλλο λευκό. Μια λευκή γραμμή. Αλαβάστρινο δέρμα. Γυμνό το κορμί μου. Φαντασία ερωτική. Άρωμα καρύδας στο λαιμό μου. Το άγγιγμα σου αρχίζει. Η μνήμη ...
    Συνεχίστε Εδω
  • Φοβάμαι

    Ο καθένας φοβάται κάτι διαφορετικό Εγώ καμιά φορά φοβάμαι τον φόβο, τη μοναξιά, το κεφάλι μου ακουμπισμένο σε κρεβάτι νοσοκομείου. Φοβάμαι ένα αυτοκίνητο που επιταχύνει καθώς περνώ τη ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Μόνο η τρέλα είναι πραγματικά τρομακτική. Δεν μπορούμε να την κατευνάσουμε ούτε με απειλές ούτε με πειθώ ούτε με δωροδοκίες.

Τζότζεφ Κόνραντ

Λογοτεχνικώς

Πού οδηγώντας

στην Εντίτα        Απόψε ίσα που διακρίνεις τι μπορεί να έχει γραφτεί σ' αυτές τις σελίδες. Μερικές γέμισαν ασφυκτικά σαν τις μέρες, άλλες απουσιάζουν πανηγυρικά. Και ...

Μακάβριος χορός

Κάποια κακοτυχιά επίκειται, είπα. Προχώρησα στο έρημο τοπίο. Ούτε καμήλες ούτε νερό και ο ήλιος «κυκλοδίωκτος ως αράχνη». Άσχημα ειδωμένο, άσχημα ειπωμένο, ακατάλληλο. Από το στρώμα της όταν ...

Η τρελή

Στον Ρομπέρ ντε Μπονιέρ   Κοιτάξτε, είπε ο M. Ματιέ ντ’ Εντολέν, οι μπεκάτσες μού θυμίζουν ένα εντελώς απαίσιο γεγονός του πολέμου.[1] Γνωρίζεται την περιουσία μου στο ...

Κακοειπωμένο

Τίποτα δεν είναι πιο πραγματικό απ' το τίποτα Δημόκριτος Δεν ακούγεται τίποτα. Σχεδόν τίποτα, λέω. Κι όμως τα αυτιά μου είναι στη θέση τους. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως ...

Ξέχασα

Ξέχασα κι ύστερα θυμήθηκα. Έπειτα θυμήθηκα πάλι. Αλλά όχι αυτό που είχα πριν ξεχάσει. Ώσπου ένα πράσινο λεωφορείο πέρασε με μικρή ταχύτητα ξυστά από μπρος μου θυμόμουν τ’ ...