Τελευταία Άρθρα

  • Πατριωτικοί συριγμοί

    Η Μαλάμω με καμάρι Που μοσχοβολά θυμάρι Μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας Λίνα Νικολακοπούλου   Αχ ελλάδα σ' αγαπώ Και βαθιά σ' ευχαριστώ Γιατί μ' έμαθες και ξέρω ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Δύο ποιήματα

    Τι φωτιά που είσαι;
    Τι ακόλαστος πόθος;
    Αμέτρητος,
    Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
    Με καις ολόκληρη,
    Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
    Έχεις ξαναδεί τόσο ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Άκουα

    Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου  τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Foxrock

    Foxrock. Το f κεφαλαίο, όπως όλοι οι τόποι και τα κεφάλαια της ιστορίας. Το c του rock δεν έλεγε να στρογγυλέψει.  Έκανε χιλιόμετρα με το ποδήλατο φορώντας το ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μόνο η αγάπη μας

    Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
    Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
    Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
    Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
    Το φιλί ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Αυτό που θέλω ρε είναι να ζήσω κάθε μου στιγμή και να μην καταλήξω δύο ημερομηνίες με μια παύλα ανάμεσα. Ζητάω πολλά;

— Ουώλτ Ουίτμαν

Στρόβιλος

Άνθρωπος μισός

Ήταν όλοι παρόντες. Αυτό δεν ήταν όνειρο, ήταν συμπόσιο γιορτινό με όλους τους θαμμένους συγγενείς του. Βλέποντας όλους εκείνους, που μικρό παιδί τον γέμιζαν φιλιά, τσιμπήματα στα μάγουλα ...

Σε αγαπώ

Σε αγαπώ, η πιο δύσκολη λέξη να ειπωθεί έναρθρα χωρίς αμήχανα νάζια, κατάματα, με πλήρη αποδοχή του βάθους της. Από την άλλη, εύκολα την λένε οι πιο πολλοί ...

Άμλετ, 1949

Όλα ησύχασαν. Βγήκα στη σκηνή. Με την παραστάδα της πόρτας για στήριγμα, αρπάζω απ’ την ηχώ τη μακρινή του αιώνα μου το κήρυγμα. Πάνω μου το μισόφωτο της ...

Η πανοπλία του ποιητή

«Τα ποιήματα συμβαίνουν» λέει ο ποιητής Ο Σάββας Μιχαήλ δε συνηθίζει να γράφει επιστολές, αλλά έκανε μια εξαίρεση μόλις διάβασε το ποίημα «επέκεινα» του Βύρωνα Λεοντάρη, αυτό το φονικό ποίημα ...

Μέρες με τον κόνδορα

Τελευταία Πέμπτη του τελευταίου Ιούνη, αποφασίζω να γράψω ανύπαρκτα [  ].  Ξυπνώ πρωί και παίρνω το μετρό για το Σύνταγμα. Μια στάση πριν, ξεριζώνω το μισό μου συκώτι και ...