Τελευταία Άρθρα

  • 9 κούπα

    Όλες οι ερωτικές επιστολές είναι γελοίες. Δεν θα ήταν ερωτικές επιστολές αν δεν ήταν Γελοίες. Πεσόα   Το 9 κούπα χάθηκε στον κόλπο της. Η αναζήτηση του θ’αποδειχθεί ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Η Περισπωμένη

    -Είτε το ένα κάνω είτε το άλλο θα ταμπουρωθείς πίσω  από τη θέση σου. -Δεν έκανα τίποτα που έπρεπε να πάρεις προσωπικά. -Θα σε χωρίσω άμα γράψεις εναντίον ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Άχρηστα στόματα

    Όταν έβλεπε ανοιχτά τα συρτάρια να χάσκουν στη στενόμακρη κουζίνα της και καμιά φορά να κινδυνεύουν  από τους γοφούς της επειδή είχε το νου της στη μεθοδική προετοιμασία ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Η περισπωμένη και η οξεία

      Νομίζω πως δεν έβγαινε ποτέ ατημέλητος, παρ’ όλα αυτά αν τύχαινε να βρεθείς πίσω του εκείνη τη σαββατιάτικη αιθρία στην οδό Αθηνάς θα διαπίστωνες έκπληκτος πως κρεμόταν ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Ο Μάκβεθ δολοφονεί τον Ύπνο.

    Κι εγώ άκουσα τη νύχτα να κλαίει. Ξέσερνε τη θάλασσα ως την προβλήτα. Ο φάρος καθυστερούσε ν’ ανάψει. Έτσι του φάνηκε. Ο σηματωρός σφύριξε την αναχώρηση. Ύπνος θάνατος ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

έχεις στο πρόσωπο σου μια σιωπή που πιέζει την καρδιά

— Cesare Pavese

Στρόβιλος

Η σονάτα μου

Λυπάμαι, αυτό που σκέφτηκα,  ντρέπομαι να το πω,  έτσι το πήρε και το σήκωσε η σκόνη που η γυναίκα φεύγοντας υψώνει. Το πήρε και το σκλάβωσε η χορδή ...

Δεξιοτεχνία (Проворсвто рук)

Στην πόρτα της μικρής ξύλινης παράγκας, μέσα στην οποία η ντόπια νεολαία χόρευε και έπαιζε φιλανθρωπικές παραστάσεις τις Κυριακές, υπήρχε μια μακριά όμορφη κόκκινη αφίσα. «Κάνοντας παράκαμψη δρομολογίου ...

Εκόντες

Μάτια ξεκρεμασμένα από τους θόλους που τα περιέβαλαν. Μονάχα τα μυωπικά γυαλιά απέμειναν εκεί, δήθεν για να βλέπουν καλύτερα, καθαρότερα. Τοξωτά φρύδια που έχασαν τη μάχη με τη ...

Θάρθει μια μέρα

Η ζωή δεν είναι για όλους; Είναι για όλους; Είναι γι' αυτούς που την πιστεύουν; Γι' αυτούς που τους πιστεύουν; Η ζωή είναι προνόμιο; Είναι φτιαγμένη για συνταξιδιώτες ...

Επικείμενος θάνατος

«Δεν θα μας θάψετε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες.» 1998 : Νομική Αθήνας. Ένας ήρωας του Pazienza μπαίνει στο φωτογραφικό όμιλο, στο ροζ κτίριο. Μόνος, σκυφτός, μ’ένα στριφτό τσιγάρο μονίμως ...

Φουσκωμένο μπαλόνι

 'Έπαιζες όταν ήσουν παιδί κάτω από άλλον ουρανό "  Τσέζαρε Παβέζε ο ουρανός μου ήταν στεγνός τα μάτια μου έκαιγαν-που δεν μπορούσα να κλάψω αυτό έφταιγε - κι όλο μαζευόταν ...