Προεκλογικά καφενεία – και καφέ: Ασυναρτησίες

Ο Ζαφείρης Μελάς – απλή συνωνυμία με τον διάσημο Ρομά αοιδό –   έχει κάνει την εμφάνιση του στο καφέ της Άντζελας, της εξαδέρφης δηλαδή της  Χρύσας – η οποία εν τω μεταξύ έχει αρχίσει ν’ αποχωρεί…

Εγώ στέκομαι  με την πίτσα στο χέρι…

Αλλά προτού προχωρήσουμε, ένα μικρό βιογραφικό:

Ο Ζαφείρης Μελάς μοιάζει περισσότερο με τον Βασίλη Παϊτέρη – αν και το παρατσούκλι του είναι Καντάφι – ή: Άραβας, παρά με τον Ζαφείρη Μελά…

Είναι ψηλός, αδύνατος κι αρκετά μελαχρινός ... Α, και με λεπτό μουστάκι

Κατάγεται από την Αμαλιάδα…

Είναι 49,5 χρονών – δηλαδή σαφώς πιο μεγάλος από τον Παναγιώτη κι  εμένα, αφού ο μεν Εμμανουήλ είναι 48,5 κι εγώ αρκετές εβδομάδες – και μήνες –  πιο μικρός από τον Πάνο …

Έχει σπουδάσει στο πολιτικό της Νομικής, είναι δημόσιος υπάλληλος και πρώην πασόκος – μπορεί και πρώην συριζαίος…

Επίσης είναι παντρεμένος με μια ελληνογαλλίδα ζωγράφο ονόματι Ιζαμπέλ…

Ο Ζαφείρης με πλησιάζει χαρούμενος:

«Που σαι, ρε κ..λιάρη άντρα; Σας έψαχνα σ’ όλα τα μαγαζιά!»

Μετά το «κ..λιάρη άντρα» ακούστηκε ένα ειρωνικό σχόλιο, νομίζω από την απομακρυνόμενη Χρυσαφένια:  «Μμμμ, καλάαα…»   

 Ύστερα, γυρνάει προς τον Εμμανουήλ και του φωνάζει

«Έλα μωρή Λουλού, καλά μου είσαι;»

Συνεχίζει ενθουσιασμένος: 

Πάμε έξω να κάτσουμε! Έχω νέα να σας πω φοβερά, μάγκες μου!

Και – προς τη Ράνια:

"Είσαι πολύ σέξι σήμερα, μωρό μου!"

Ράνια – ακόμα πιο ναζιάρικα:   «Μερσί μποκού, πονηρέ μου Άραβα!»

Ο πονηρός Άραβας κάνει  χειροφίλημα στη σέξι Ράνια, κι εγώ με τον Πάνο, ο οποίος έχει ήδη καταφθάσει από την άλλη άκρη της μπάρας, κάνουμε κίνηση για να βγούμε προς τον πεζόδρομο, στον οποίο βρίσκεται ήδη ο Άραβας…

Αλλά κίνηση κάνει κι η σέξι Ράνια: αρπάζει με το χειροφιλημένο της χέρι τον καρπό του χεριού μου με το οποίο κρατάω την τριγωνική πίτσα, κι αρχίζει να την τρώει κοιτώντας με λάγνα…

Ολοκληρώνει, γέρνοντας το υπέροχο κορμί της προς τα πίσω και μισοκλείνοντας τα μάτια…

 

 

Αράζουμε στο ειδικά διαμορφωμένο, από την Άντζελα, τραπέζι για άντρες – για έλληνες άντρες, όχι για τουρίστες άντρες – του μαγαζιού – το εν λόγω τραπέζι βρίσκεται πίσω από έναν πλάτανο, ενώ είναι σχετικά απομακρυσμένο από την είσοδο του καφέ μπαρ…

Ο Εμμανουήλ ρωτάει τον Άραβα

Που είσαι υποψήφιος, και με ποιο σχήμα;

«Είμαι υποψήφιος στο δήμο -------- και το σχήμα ονομάζεται Κίνηση Πολιτών: ανατροπή για την πραγματική αλλαγή στο -------- »

Εμμανουήλ:

«Μα στον δήμο -------- ήδη κατεβαίνουν δύο αριστερά σχήματα – εκτός ΚουΚουΕ και Σύριζα, δηλαδή!»

Ζαφείρης – εμφανώς ενοχλημένος:

«Μα είναι ντο Ζύριζα αριζντερό, ρε συ Παναγκιώντη; Είναι αριζντερό αβντό ντο μπράγκμα;;;;»

Ο Ζαφείρης μιλάει με περίεργη προφορά όταν είναι συναισθηματικά φορτισμένος…

Ο Εμμανουήλ – τρίβοντας με την δεξιά του παλάμη τα μάτια του:

«Και ποιες πολιτικές δυνάμεις στηρίζουν αυτό το εγχείρημα;»

Ο πονηρός Άραβας ξαναβρίσκει το χαμόγελο του – αλλά και την προφορά του:

«Βασικά, είναι δύο νέες κι ελπιδοφόρες πολιτικές πρωτοβουλίες, η: Αντισυστημική Συνεργασία: Νέα Αριστερή Τάση – Οικολογική Συσπείρωση για την Ανατροπή, και το  Μαχητικό Λαϊκό Κίνημα για την Αλλαγή, που συγκροτήθηκε από αποχωρήσαντες από το Σύριζα κι από μια μικρή ομάδα πρώην πασόκων αναρχοσυνδικαλιστών!!»

Ο Εμμανουήλ κοιτάει απεγνωσμένος τον Άραβα – και μετά τον ρωτάει, έχοντας βάλει το σκυμμένο,  πάνω από το τραπέζι, πρόσωπο του στις παλάμες του:

«Ακρωνύμιο έχουν αυτές οι  δύο νέες κι ελπιδοφόρες πολιτικές πρωτοβουλίες;»

Ο αιφνιδιασμένος, από την απρόσμενη ερώτηση, Ζαφείρης σμίγει τα φρύδια του κι απαντάει:

«Όκι…»

Ο Πάνος προεκτείνει την παλάμη του προς τον Άραβα και του λέει

«Περίμενε και θα σου φτιάξω εγώ δύο ακρωνύμια μούρλια»

Ύστερα, κι υπό το βλέμμα του παραξενεμένου Άραβα, ο Πάνος βγάζει ένα μπλοκάκι κι ένα στυλό από την τσέπη του παρατημένου στην καρέκλα μου μπουφάν του, σκύβει πάνω από το τραπέζι κι αρχίζει να γράφει, μιλώντας συνάμα:

«Έχουμε και λέμε: Αντισυστημική – Άλφα…, Συνεργασία – Συν…, Νέα – νι,   Αριστερή – Άλφα…,   Τάση – Ταυ…,  Οικολογική – όμικρον και γιώτα, δηλαδή οι…, Συσπείρωση – Συ…, κι από  Ανατροπή κρατάμε το Άλφα, Α δηλαδή…»

Συνεχίζει, συνοφρυωμένος:

«Και: Μαχητικό – Μα, Λαϊκό – Λα, Κίνημα – Κι, Αλλαγή – Α»

Ύστερα, ανασηκώνεται, φανερά ικανοποιημένος, και μας προσφέρει το μπλοκάκι του, λέγοντας:

«Ορίστε, Κύριοι! Μόλις βαφτίσαμε τις δυο νέες ελπίδες της Αριστεράς και του διεθνούς σοσιαλισμού!!»

Παίρνουμε το μπλοκάκι και διαβάζουμε:

Αντισυστημική Συνεργασία, Νέα Αριστερή Τάση – Οικολογική Συσπείρωση, Ανατροπή =  ΑΣΥΝΑΡΤΟΙΣΥΑ

και   

Μαχητικό Λαϊκό Κίνημα,  Αλλαγή = ΜαΛαΚίΑ

Ο Άραβας αρχικά χάσκει αποσβολωμένος, αλλά ύστερα γουρλώνει τα μάτια, χαϊδεύει το λεπτό μουστάκι του κι αναφωνεί, χρησιμοποιώντας μια πολύ περίεργη γλώσσα :

«Σσουκάρ Τζουβλί!... Σσουκαρνί!!»

Καπάκι, συμπληρώνει εκστασιασμένος  – και σε μια σαφώς πιο οικεία γλώσσα:

“Oh la la! Madame Daphne avec son chauffeur, Monsieur Mikis!!”

Μια γνώριμη γυναικεία φωνή ακούγεται από μακριά:

«Μη διανοηθείς μόνο να μου πεις, Μισέλ, ότι θα κάτσουμε μαζί με αυτόν τον σιχαμερό αθίγγανο!»

Γυρνάω προς τη φωνή, αλλά το βλέμμα μου πέφτει στο Νίκο Γκάτσο, ο οποίος καταφθάνει  οσφραινόμενος σαν λαγωνικό…

Με το που φθάνει με ρωτάει:

«Από πού έρχεται αυτή η μυρωδιά, ρε μάγκες;»  

Πράγματι μύριζε κάτι… Και μύριζε πολύ περίεργα