Ο Κος Πενθήμερος
O Κος Πενθήμερος, Β’ μέρος, 73. Ο Κος Διογένης Αγνώστου ...
Όλα έπρεπε να γίνουν όπως έγιναν, κι ας ολοφύρεται ο ποιητής. Αν και ορθά φρονεί, οι ελπίδες θα μαδήσουν βαρκούλες θα του φύγουνε τα χρόνια, θα φύγουνε, θα σβήσουν ...
Ο Κος Πενθήμερος,16. το DADA πνίγεται στο Σηκουάνα
Φορώντας ένα ανοιχτόχρωμο κουστούμι, βγήκε νωρίς τ’ απόγευμα ο Κος Πενθήμερος στην έρημη πόλη, που μαστίγωναν οι ακτίνες του ήλιου ανελέητα. Στο μυαλό του στρατιές ανέργων, όπως αυτός ...
Ο Κος Πενθήμερος, 21 .Μεταστροφή
Έβρεξε εκείνο το βράδυ κι ο Kος Πενθήμερος γύρισε μουσκεμένος σπίτι του. Αλλά ήταν μια βροχή καλοκαιρινή, ευπρόσδεκτη που πότισε την άσφαλτο και το τσιμέντο και τα ...
Ο Κος Πενθήμερος 10.το ''Μακελειό''/ β΄
Από τη νουβέλα του Σελίν με τον ίδιο τίτλο (‘Μακελειό’) και σε πρώτο πρόσωπο:
»Ήμουνα στημένος μπροστά απ’ τη σιδεριά πολλή ώρα… Μια σιδεριά που σ’ έβαζε σε ...
Ο Κος Πενθήμερος, 27. Ο Μπρετόν λογοκρίνει, διαγράφει, εξοστρακίζει
Ο Κος Πενθήμερος προβληματιζόταν τόσο με την τεράστια σύγχυση και τον ορυμαγδό που θ’ ακολουθούσε, όσο και με την συνακόλουθη πολιτική και κοινωνική κατάσταση, όσο και με το ...
Ο Κος Πενθήμερος, Β' μέρος, 67. Ημερολόγιο
Δεν ήξερε ποτέ τι θα κάνει αύριο. Αυτοσχεδίαζε. Δεν κυνηγούσε τη μέρα. Δεν την άδραχνε απ' τον λαιμό. Δεν έπεφτε μπρούμυτα να συρθεί πλάι της, να της πιάσει ...
Ο Κος Πενθήμερος, Β' μέρος, 72. Η τρίτη προστασία
Ύστερα, ένα άλλο βράδυ, περνούσαμε ένα πολύ στενό σοκάκι, τόσο στενό που οι προσόψεις των αντικριστών σπιτιών ήταν σε απόσταση αναπνοής. Όταν το σπίτι αριστερά ανάσαινε, το απέναντί ...
Ο Κος Πενθήμερος, 29. Η Μητέρα του Κου Πενθήμερου
Χρόνια τώρα δεν κυκλοφορούσε τίποτα στις φλέβες του Κου Πενθήμερου. Ούτε αίμα, ούτε μελάνι, ούτε αλάτι. Ίσως μόνο νερό. Γιατί ο κος Πενθήμερος δεν ...
Ο Κος Πενθήμερος, Β' μέρος, 65. Αξεχώριστα
Αν μπορούν αυτά που γράφω να βοηθήσουν κάποιον να δει τη γραμμή ανάμεσα, αυτή που μεσολαβεί ανάμεσα –ξέρω τι θέλω να πω αλλά δεν ξέρω πώς– επιτέλους λέω ...
Ο Κος Πενθήμερος, Β' μέρος, 69α. Κουτσαίνοντας με τον Κορτάσαρ,
« Πάνω σε κάθε γυναίκα που σου έμοιαζε έπεφτε σαν εκκωφαντική σιωπή μια κοφτερή και κρυστάλλινη παύση, στο τέλος κατέρρεε θλιβερά σαν μουσκεμένη ομπρέλα που κλείνει.» ( λέει ...