Ο Κος Πενθήμερος, Β' μέρος, 68. Έξω δεν υπάρχει
21/09/2017
Θα μπορούσα να αρχίσω. Πώς αρχίζει κανείς; Δύσκολα.
Θα μπορούσα να αρχίσω. Τώρα, αυτήν την Άνοιξη.
Σκέφτομαι όμως τι έχω να πω. ή τι έχω ακόμα να πω.
Όταν όλα τελειώσουν εκείνο που απομένει είναι τα μυστικά . Αυτό αν και μπορεί να μην είναι δικό μου, ωστόσο το είδα γραμμένο στον πάτο μίας σελίδας τετραδίου με το χέρι μου. Αλλά για να σας πω. Τι σημασία έχει; αφού «η πατρότης του λόγου είναι απλώς μία φαντασίωση της υπογραφής»; (όπως λέει, η Τζίνα Πολίτη).
Οι λέξεις είναι δικές μου. Είμαι ο ιδιοκτήτης τους. Δεν κατέχω εξοχική κατοικία, δεν περιφέρομαι σε δαιδαλώδεις διαδρόμους, ιδίως όταν δεν οδηγούν σε μία έξοδο. Πολλά από αυτά που πάντα υπερασπίζομαι θεωρώ πως θα είναι πάντα εκεί, σ' ένα σημείο της φράσης. Στο ίδιο πάντα σημείο.
Το σημείο μοιάζει με κελί. Βρίσκομαι κλειδωμένος σε αυτό. Δεν μου είπαν το λόγο. Κι εγώ δεν επέμενα. Δεν είναι οι ίδιοι που με είχαν συλλάβει τις προάλλες, ούτε βρίσκομαι στο ίδιο κτίριο. Πρέπει να υπάρχει μία αιτία για όλα αυτά. Αν με πιέσουν, θα πω πράγματα που μάλλον δεν θα θέλουν καθόλου να ακούσουν. Όταν βρίσκομαι σε δύσκολη θέση δεν ακολουθώ βέβαια τη μέθοδο: ρίξε κι άλλο λάδι στην φωτιά.
Ξέρεις γιατί δεν κτυπά το τηλέφωνο; Γιατί τα κλειδιά δεν είναι στην αριστερή τσέπη του παντελονιού μου; Όταν μου είπαν πως έπρεπε να τους ακολουθήσω – τους ακολούθησα ήσυχα. Δεν έψαξαν για χειροπέδες, Δεν χρειάζονταν. Δεν ήμουν, βλέπεις, ύποπτος φυγής. Δεν είχα καμία νευρικότητα. Ένα ερώτημα είχα, αλλά δεν απαντήθηκε. Ρώτησα. Ξαναρώτησα, αλλά δεν πήρα απάντηση. Είπαν μόνο: «θα μάθετε αργότερα».
Αν επρόκειτο να μάθω αργότερα, τότε θα τους έδινα τον χρόνο που ζητούσαν. Εξάλλου δεν είχα καμία διάθεση να καταθέσω μήνυση για σύλληψη άνευ αιτιολογίας. Αλλά αυτή την φορά με κλείδωσαν σε ένα κελί. Στον τοίχο γραμμένο:
ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ
ΜΗΝ ΚΥΠΤΕΤΕ ΕΞΩ [ΑΦΟΥ] ΕΞΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Τώρα υπάρχω εδώ, τώρα υπάρχω εγώ, σκέπτομαι.
Αυνανίζομαι συχνά. Με κάνει να ξεχνιέμαι και δεν βλάπτει την ψυχή.
Εδώ μέσα ούτε να καπνίσεις δεν μπορείς. Και δεν έχω ούτε μολύβι, ούτε χαρτί. Μην σκέφτεσαι!. Μην νομίζεις πως βρίσκεσαι στην Κόλαση, αν και θα ήταν απείρως καλύτερα αν είχες τα κλειδιά. Κάποτε θα φυλακίσουν τους φύλακες . Μην κοιτάς δεξιά-αριστερά. Κάθεστε στο γρασίδι. Δεν επιτρέπεται. Ο κ. Αγοραστός θύμωσε. Φλέρταρα την σύζυγό του την κ. Αγοραστού.
Μην περιμένεις να φύγεις όπως ήλθες. Μην είσαι αδιάλλακτος αν θες να την γλιτώσεις. Αν προφέρεις ένα ρ θα την πατήσεις.
