Τελευταία Άρθρα

  • Άχρηστα στόματα

    Όταν έβλεπε ανοιχτά τα συρτάρια να χάσκουν στη στενόμακρη κουζίνα της και καμιά φορά να κινδυνεύουν  από τους γοφούς της επειδή είχε το νου της στη μεθοδική προετοιμασία ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Μάθετε περισσότερα

    Μάθετε περισσότερα. Γιατί; Ποιον ωφέλησε η γνώση; Σε τι τον βοήθησε; Σε ποιο πράγμα του φάνηκε χρήσιμη; Το μόνο καλό για τον κύριο Γνώσιο είναι πως περιφέρεται σαν ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Περπατώντας

    Τραγουδήσαμε αλλά δε χορέψαμε. Παρόλ’ αυτά ήρθαμε στο κέφι. Όμως κάναμε λάθος. Κάναμε λάθη. Δεν ακούσαμε. Δεν ακούσαμε τα βατράχια να κοάζουν δυσοίωνα. Δεν ακούσαμε τον γκιώνη. Κλείσαμε ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Προεκλογικά καφενεία και πιτσαρίες: Μουστάκια και Καλόγριες

    Προεκλογικά καφενεία και πιτσαρίες: Μουστάκια και Καλόγριες   Είμαι απογοητευμένος, είμαι οργισμένος, είμαι λυπημένος, είμαι ζαλισμένος, είμαι συναχωμένος ,,, εεε,,, συγχυσμένος, είμαι μπερδεμένος,,,   Μια παρατεταμένη σιωπή, από το ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

έχεις στο πρόσωπο σου μια σιωπή που πιέζει την καρδιά

— Cesare Pavese

Σβούρα

Παλαιστίνη

Κάθε που ανοίγουν οι ουρανοί και πνίγουνε τη γη βομβαρδισμοί νυχτερινοί κι αθόρυβ’ η κραυγή πετάς τον τρόμο και τολμάς ακόμα μια στροφή στο στόμα λύκου βλαστημάς που ...

«Ψυχή σημαία»

Έχω σαν σημαία μια ψυχή στο γαλάζιο κύμα ματωμένη κλείνει σαν αυλαία υπό βροχή μα ευθύς ανοίγει κι επιμένει   Έχω μια ψυχή τρανή γιορτή μαχητών ερώτων της τα ...

Kι ελεύθεροι να ζώμεν

Ο Θούριος* του Ρήγα Φεραίου   Θούριος ήτοι Oρμητικός Πατριωτικός Ύμνος πρώτος, εις τον ήχον, MIA ΠPOΣTAΓH MEΓAΛH.   Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ...

Το Κτήριο*

Nous sommes Charlie, nous sommes Charlie
αναφώνησε σπασμωδικά το πλήθος
Nous sommes Charlie, nous sommes Charlie
προχώρησε
μιλώντας δυνατά για ήθος
κρατώντας λευκή μπογιά κι αστάρι
κραδαίνοντας καθείς ...

Δεν αρχίζουν όλα

Δεν αρχίζει κανείς πάντα απ' την αρχή. Κάποιοι αρχίζουν από το Θεό. Μερικοί μπαίνουν φουριόζοι σαν τον Ορλάντο, όχι από την κυρία είσοδο, αλλά από μια αθέατη πόρτα ...