Οι «Ευτυχισμένες μέρες» και η Γουίνυ – το «Όχι εγώ» ή ...
Καταγόμενος από το αδύνατο φωνή το ακατόρθωτο είναι
«Ποτέ στο τίποτα να περιέλθει. Ποτέ από το τίποτα να μηδενιστεί. Αμηδένιστο ελάχιστο. Πες το καλύτερο χειρότερο. […] Νεκρές στιγμές ...
Πού οδηγώντας
στην Εντίτα
Απόψε ίσα που διακρίνεις τι μπορεί να έχει γραφτεί σ' αυτές τις σελίδες. Μερικές γέμισαν ασφυκτικά σαν τις μέρες, άλλες απουσιάζουν πανηγυρικά. Και ...
Μια ιστορία για τη Βεατρίκη 1.Η Βεατρίκη ανέβηκε τη ...
Ανέβηκε τη σκάλα και είδε από την άλλη μεριά του τοίχου. Η σκάλα και ο τοίχος είχαν το ίδιο ύψος. Κι έτσι η θέα της άλλης μεριάς ήταν ...
Ξέχασα
Ξέχασα κι ύστερα θυμήθηκα. Έπειτα θυμήθηκα πάλι. Αλλά όχι αυτό που είχα πριν ξεχάσει. Ώσπου ένα πράσινο λεωφορείο πέρασε με μικρή ταχύτητα ξυστά από μπρος μου θυμόμουν τ’ ...
Νυχτερινό έγκλημα
--Μου είπες: ας ακούσουμε τη μουσική!
-Είναι η ώρα της, είπα;
-Και πότε δεν είναι;
-Πρέπει να φύγω δεν έχω καθόλου χρόνο για τη μουσική σου.
-Γιατί;
-Νομίζω ...
Κακοειπωμένο
Τίποτα δεν είναι πιο πραγματικό απ' το τίποτα
Δημόκριτος
Δεν ακούγεται τίποτα. Σχεδόν τίποτα, λέω. Κι όμως τα αυτιά μου είναι στη θέση τους. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως ...
το πρώτο βήμα της Βεατρίκης
Η Βεατρίκη φοράει καπέλο να προφυλαχτεί από τον κόσμο πριν τον γνωρίσει , πριν τη γνωρίσει. Η Βεατρίκη περπατά. Διαβάζει μια μαργαρίτα. Σε λίγο θα ρωτάει μαδώντας το πρώτο ...
Η γλώσσα που κόπηκε
Στον Ελίας Κανέτι που έγραψε γι αυτή τη γλώσσα που δεν κόπηκε
Η γλώσσα ένα μάτι. Η γλώσσα που κόπηκε και έμεινε να πλέει σε κείνη την αμμουδιά ...
Η Έντα εκ των υστέρων συνένοχος
Στην Εντυ, για την Έντυ ...
Απέφευγα να μιλήσω γι' αυτήν. Να την σκέφτομαι. Έστω, να την σκέφτομαι μπροστά σε κάποιον άλλον. Προσπαθούσα να την ξεχάσω. Τα κατάφερνα ίσως ...
Σκούριαζε
Ήταν ολοφάνερο. Το μυαλό του είχε σκουριάσει. Γι αυτό δεν έπιανε το κλειδί που είχε στην τσέπη. Το δοκίμαζε. Το ξαναδοκίμαζε. Τώρα που είχε ηρεμήσει του φαινόταν πως ...