Θα την ξαναδώ;
Εφιάλτες, διωκτικοί μεσήλικες με ψαρά ή άσπρα γένια και ...
ο Κος Καθετί και η Κα Καθεπώς, μια ιστορία για ...
Είχε πλαντάξει στο διάβασμα. Τα βιβλία τα αγόραζε με το κιλό. Και δόξαζε την μοναξιά του. Αυτή η μοναξιά του δεν είχε φορτωθεί ποτέ με τόση δόξα.
...
Θάρθει μια μέρα
Η ζωή δεν είναι για όλους; Είναι για όλους; Είναι γι' αυτούς που την πιστεύουν; Γι' αυτούς που τους πιστεύουν; Η ζωή είναι προνόμιο; Είναι φτιαγμένη για συνταξιδιώτες ...
Η ρήξη στο καφέ Deux Magots ανάμεσα στον Καμύ και ...
Ο Καμύ γελούσε βεβιασμένα με τις κριτικές που είχαν δημοσιευθεί για το βιβλίο του: ο Επαναστατημένος Άνθρωπος.
Ο Σαρτρ ετοιμαζόταν να δώσει την άδεια σ' έναν μάλλον ...
Στη λεωφόρο
Καθόμουνα δίπλα της. Είχε όμως γυρισμένη την πλάτης της και κοιτούσε στο βάθος του διαδρόμου. Και εγώ έβλεπα τα κατάμαυρα μαλλιά της. Ένα πλεχτό σκουφάκι που κάλυπτε ελάχιστο ...
Η ανάμνηση και το ποτήρι
Μια ανάμνηση ξάφνιασε ένα ποτήρι με νερό, και το έσπρωξε στο χείλος του τραπεζιού. Το ποτήρι με το νερό στάθηκε εκεί που έπεσε όρθιο, στητό, σταθερό σαν το ...
Του Έρωτα και του Θανάτου
Η ποίηση είναι άχρονη. Ο έρωτας είναι άχρονος. Το ίδιο και το παραλήρημα της Αγάπης. Το παραλήρημα του χρόνου είναι η ιστορία. Η ιστορία αφηγείται σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς ...
Δεν αρχίζουν όλα
Δεν αρχίζει κανείς πάντα απ' την αρχή. Κάποιοι αρχίζουν από το Θεό. Μερικοί μπαίνουν φουριόζοι σαν τον Ορλάντο, όχι από την κυρία είσοδο, αλλά από μια αθέατη πόρτα ...
Η Ομορφιά του πατούσε στο Χώμα
Πατούσε το χώμα και πίσω του άφηνε να ανθίζουν λουλούδια. Στο λαιμό φορούσε πάντα ένα μαντήλι. Όταν φύσαγε το μαντήλι ανέμιζε στον αέρα. Τα μαλλιά του ήταν μακριά ...
Μακάβριος χορός
Κάποια κακοτυχιά επίκειται, είπα. Προχώρησα στο έρημο τοπίο. Ούτε καμήλες ούτε νερό και ο ήλιος «κυκλοδίωκτος ως αράχνη». Άσχημα ειδωμένο, άσχημα ειπωμένο, ακατάλληλο.
Από το στρώμα της όταν ...