Αρθρογράφος: Ελένη Νανοπουλου

Οστεοφυλάκιο

Είχαν μια γοητεία καθώς έλαμπαν στον ήλιο τα τετραγωνισμένα μάρμαρα. Όποτε κι αν βρέθηκε -για ευνόητους λόγους- εκεί στο Κοιμητήριο, η ματιά της πήγαινε σε κείνο τον τοίχο ...

Ποιητής αμίλητος

Κοίταξε πάλι το γνωστό σκίτσο του ποιητή  Πήρε την σινική μελάνη και στάθηκε μπρος στον καθρέφτη  Αντιγράφοντας, το σχεδίασε άνετα αλλά νευρικά Πισωπάτησε, το ξανακοίταξε, του έβγαλε τη ...

με λένε Τζωρτζ

με λένε Τζωρτζ το κεφάλι μου γρατζουνιέται στη μαύρη άσφαλτο αντί να ακούει τον χτύπο της καρδιάς της γης το αυτί μου πονάει και σφυρίζει από τα λάστιχα ...

Της αμμουδιάς το χέρι

1.  Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον . Ούτε κι αυτό ...

Η παλάμη

Η σωστική παλάμη-σχεδία υγρή με βάλσαμα παλεύει στο κορμί  με τις κηλίδες, να το μαλακώσει να μη βογκάει. Φτάνει  για σήμερα, κάθε βογκητό μια σταλιά ζωής που ...

Η δαιμονισμένη

΄Εκανε διαδρομές ορμητικές  και επικίνδυνες μέχρι να βρει την έξοδο. Ξεπήδησε ορμητικά βγαίνοντας από το σκοτεινό  λαγούμι της στο φως- νομίζει. Αναπάντεχα ξεπήδησε θα ΄λεγες, αν ήξερες βέβαια ...

Φουσκωμένο μπαλόνι

 'Έπαιζες όταν ήσουν παιδί κάτω από άλλον ουρανό "  Τσέζαρε Παβέζε ο ουρανός μου ήταν στεγνός τα μάτια μου έκαιγαν-που δεν μπορούσα να κλάψω αυτό έφταιγε - κι όλο μαζευόταν ...

Η σονάτα μου

Λυπάμαι, αυτό που σκέφτηκα,  ντρέπομαι να το πω,  έτσι το πήρε και το σήκωσε η σκόνη που η γυναίκα φεύγοντας υψώνει. Το πήρε και το σκλάβωσε η χορδή ...

Ένα πρωινό

  Έσκισε βίαια την φθινοπωρινή ησυχία η αντρική φωνή. "Θα τον σκοτώσω, δε μπορώ πια". Τα γεροντάκια, ξύπνια από ώρα, έστησαν αυτί να βεβαιωθούν, άκουσαν καλά; Οι μεσήλικες ...

Το αγρίμι

Δεν υπήρχε στη ζωή της από παλιά, τώρα τελευταία την επισκέφτηκε κι ούτε που το φανταζόταν ότι ζει στις πόλεις, ότι τρέχει στα σπίτια, ότι μπαινοβγαίνει απτόητο, ότι ...