Στρόβιλος
Λιβελούλα
Τίποτα δεν ήξερα για τον δράκο μέσα σου,
Η δική μας γλώσσα δεν προδίδει
Υποψία καμιά για την ιπτάμενη θηριωδία
Προσγειώθηκες και στάθηκες,
ισορρόπησες
θαυμαστή θεά στην επιφάνεια ...
Σεισμός
είναι η πρώτη φορά που κάνουμε σαρκικό έρωτα.
στις βρώμικες τουαλέτες του παλαιού κινηματογράφου.
ο σεισμός αρχίζει από χαμηλά.
εκκωφαντικοί θόρυβοι από τοίχους που σπάνε, από ανθρώπινα ποδοβολητά ...
Ο φόβος
Στον Ζορίς Καρλ Υισμάνς[1]
Μετά το δείπνο ανεβήκαμε και πάλι στο κατάστρωμα. Μπροστά μας η Μεσόγειος δεν είχε ούτε ένα ρυτίδιασμα σε όλη της την επιφάνεια ...
Ακούστε!
Ακούστε!
Αφού κάποιος ανάβει τ’ αστέρια
δεν σημαίνει ότι σε κάποιον χρειάζονται;
Δε σημαίνει ότι κάποιος θέλει να υπάρχουν;
Δε σημαίνει ότι αυτές τις φτυσιές
κάποιος τις ονομάζει ...
Ο κ. Μοναξιάμου Υπερθετικός
ο κ. Μοναξιάμου Yπερθετικός φορά μαύρη ρεντιγκότα όταν βγαίνει. του αρέσουν οι απόμεροι δρόμοι του Τόκυο, μετά τις δύο τα μεσάνυχτα.
δεν έχει πάθη, πλην ενός: του ...
δεν έχει πάθη, πλην ενός: του ...
Ιστορίες από το καφενείο – αστακομαρονάδα Μέρος Γ’ – Γαλλικά κι Ανατολίτικα ...
Η Ασπασία απευθύνεται με αυστηρό κ συνάμα στοργικό ύφος στην κόρη της:
«Ca suffit, ma petite fille»
Η Δάφνη, που έχει καβαλήσει την σοκαρισμένη, ξαφνιασμένη, αναστατωμένη και ...
O Koς Καθετί και η Κα Καθεπώς, Μια ιστορία για ...
Ζεστό ή κρύο; Δεν αποφάσιζε. Αλλωστε το κρύο δεν είχε έρθει ακόμη. Μια βροχή μόνο. Μια υγρασία που νότιζε ανθρώπους και πράγματα, που εισχωρούσε ύπουλα ...
Ως την άλλη φορά
Σημασία έχει πότε έρχεσαι στο κείμενο. Πότε πλησιάζεις και πότε απομακρύνεσαι. Πότε εστιάζεις στις λέξεις ή στο νόημα. Ή και στα δύο, αν τα καταφέρεις. Φορώντας πολυεστιακά ίσως ...
Ιστορίες από το καφενείο – αστακομαρονάδα Μέρος Α’ – ο βιασμός
Γυρνάμε να δούμε ποιος φωνάζει ότι πεινάει
Είναι ο Μίκης Θεοδωράκης κι είναι σε αθλία κατάσταση!
Αποκαμωμένος, αδυνατισμένος, εξαθλιωμένος, αναμαλλιασμένος, αξύριστος, κουρελιασμένος…
Ένα ανθρώπινο ράκος!
Όχι! Δεν μπορεί ...
(Α)βεβαιότητες
Ανύποπτες έρχονταν οι στιγμές∙ ανέξοδα, αυθόρμητα. Δίχως προσμονή
προσέφερε τα δώρα η απείθαρχη φύση. Αυτά που δε ποθήσαμε αρκετά
όλο και ξεμακραίνουν κι αυτά που λατρέψαμε είναι πάντα ...