Αρθρογράφος: ANNA EMMAΝΟΥΗΛ

Το Πρωινό όνειρο

Μια γλυκιά ωδή βγαλμένη από τους ήχους των κυμάτων κάλυψε το σώμα
μου….
Δυό πάμφωτες αχτίδες κλεμμένες από το νιό φεγγάρι έπεσαν στα μάτια
μου…
Κι έτρεξαν να ...

Ο Ποιητής

Τα σώματα χάνονται.
Σβήνουν.
Όταν το ένα σμίγει στο άλλο.
Κορύφωση Ηδονής και λατρείας.
Συντέλεια αιώνων χαραγμένη στη στιγμή.
Ένα «σ’ αγαπώ» κρυφό τις ώρες εκείνες φωτάει το ...

Σε δάσος

Σε δάσος απόκρυφα χαμένη. Γυμνή σε δάση σκοτεινά. Το άρωμα μου μόσχο σκορπά. Αμαδρυάδα εγώ πλανεύτρα. Χυμώδης, υγρή από έρωτα, Σε καλώ. Κρυμμένη εγώ. Βρες με. Πίσω από ...

Επιστροφή στο Μαύρο

Κατάβαθη. Υγρή. Γυμνή. Άσβεστη. Στο μαύρο. Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο. Ηδονή. Στον λαιμό μου, Αφημένη η νύχτα. Χυτή. Γδυτό το κορμί μου ολάκερο. Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...

Άνθιση

Είμαι σαν κλώνος μυγδαλιάς σε ποτήρι βυθισμένο στο ύδωρ. Στην καρδιά μου μια αγάπη χαραγμένη. Πέφτει πάνω μου ο ήλιος. Ανθίζω. Σκορπώ τ’αρώμα μου. Στα χείλη μου φυτρώνουνε ...

Εν λευκώ

Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου, 
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και ...

Εαρινή Ηδονή

Το κορμί μου λαμπάδα χυτό,
Γυμνό στης άνοιξης την άφεση.
Δες με.
Τα μάτια σου να δούνε την γλύκα.
Σε ρουμπινί δειλινό,
Με κατάκορφο ήλιο,
Οι σάρκες μας ...