Εν λευκώ
01/12/2023
Η γυμνή καμπύλη του ώμου μου,
ανέγγιχτη χωρίς παρελθόν…
Στην χαρίζω…
Διάφανα μάτια.
Κόκκινα χείλη γεμάτα Βόσπορο…
Και λίγο από το κρασί της άγριας ομορφιάς μου…
Και στις διάφανες στιγμές μας, το φως ξεφεύγει…
Αχτίδες δάκρυα ηδονής μες στα μεγάλα μάτια μου φωλιάζουν…
Ρόδα ολάνθιστα στα μαλλιά μου χύνονται ως τα βάθη της
καρδιάς μου…
Και σου χαρίζω λίγο από την γλυκιά και ιλαρή φρεσκάδα μου…
Λίγο από τις θάλασσες στα βάθη μου…
Κι οι συλλαβές σου με αγγίζουν πιότερο…
Και μεθούμε ο ένας τον άλλο αγάλι-αγάλι…
Και το κορμί μου αποθυμεί μέρα με την μέρα…
Σου χαρίζω το μυστήριο μου, τον αιώνα και το άπειρο…
Κι είσαι εσύ που με θωπεύεις με του χεριού το γλαυκό το χάδι…
Εγώ μονάχα σε καλώ κοντά μου…
Να πετώ βαθιά στον κόρφο σου…
Να αναπνέω όπως κι εσύ,
Θαρρώ σαν το βλέμμα σου, Ποιητή μοναδικέ κι αξέχαστε….
Θάλασσα γη και ουρανός στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά, να σ’ αγγίξω ξανά, όταν έρθεις πάλι σιμά
μου…
Φως εσύ και καρδιά μου εγώ, πόσο σ’ αγαπώ.
Μην διστάζεις στο ανέσπερο φως μου…
Έλα.
Εν λευκώ να χαθούμε για πάντα…
