Αρθρογράφος: ANNA EMMAΝΟΥΗΛ

Σ(ε)ρωτώ

Πόσες νύχτες ξαγρύπνησες κοιτώντας την βροχή από το παράθυρο;
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...

Άννα, τ' όνομα μου…

Κοιμόμουν ακόμα κι έβλεπα όνειρα. Σε κοίταξα δίπλα μου να
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...

Ήρθες

Ήρθες. Κι έσκυψα να λουστώ. Και στα μαλλιά μου άνθισε, Η επιθυμία σου. Με ένα φιλί μοναχά, δροσίστηκα. Γυμνή πια μαζί σου, περπατώ. Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό. Όπου ...

Τ’όνομα μου…


Κι η φωτιά ρέει.
Με το φορτίο της άγριας ηδονής,
Θες να βυθίσεις τον πόθο σου,
Μέσα στο χώμα μου.
Απάτητο χώμα.
Εύφορο. Παρθενικά φτιαγμένο.
Καν’ το.
Κι ...

Είμαι εκείνη…

Κι εγώ σέρνω αργά… Τραγουδώντας μαζί σου τον έρωτα. Το κορμί να γείρω, στου ήλιου σου τον μυστικό κόρφο… Και θα σε προσμένω. Και θα πεθαίνω και θα ...

Εν λευκώ

Ερωτικές πράξεις χαραγμένες πάνω στο κορμί μου.
Μελάνι σε φόρεμα λευκό, σαλεύει στις ρωγμές του ήλιου…
Σχηματίζει ηδονή πάνω σε σάρκα ανέγγιχτη…
Δυο φλόγες στα μάτια, θυμίζουν μνήμες ...