Η Πτώση

ταν μοῦ ζήτησαν νά ἐπιλέξω

ἀνάμεσα στόν ἔρωτα καί τόν θάνατο

ἐπέλεξα τή ζωή,

 

ταν μοῦ ζήτησαν νά ἐπιλέξω

ἀνάμεσα στόν ἔρωτα καί τή ζωή

ἐπέλεξα τόν θάνατο,

 

Ἀναζητοῦσα μιά μονιμότητα

ἄφθαρτη  ἀπό τόν χρόνο

στή μοναδικότητά σου,

Καθῶς ἔπεφτα στό κενό

δέν πέρασε ἡ ζωή μπροστά μου

γιατί δέν εἶχα ζήσει,

 

Τό μεταίχμιο τῆς αἰώρησής μου

δέν μετρᾶται μέ χρόνο,

Ἀλλά μέ μέθεξη τῆς ἀλήθειας τοῦ Ἔρωτα,

Οὖτε νεκροῦ οὖτε ζωντανοῦ

 

Μύστης μου ἡ ἴδια ἡ βαρύτητα

Καί τοῦ νεροῦ ἡ ἀπρόσμενη σκληρότητα

 

Δέν σ᾽ ἔχω ζήσει

Δέν θά σέ ζήσω

Θά ζήσεις

Θά

 

                       

                                     Θεσσαλονίκη, 18.4.2016