άτιτλο
04/10/2016
Απομακρύνομαι από το γνώριμο σοκάκι
Τον γηραιότερό μου εαυτό ακολουθώντας
Οι ομιλίες και τα βήματα κατακερματίζουν
Τον απομακρυνόμενο μουσικό ρυθμό
Κοιτάζω μια κόκκινη κουβέρτα να χύνεται
Από το χαίνον στόμα του παραθύρου σου
Γλώσσα μέσα από το σμάλτο του μαξιλαριού
Που όλη τη νύχτα μάσαγε τα σώματά μας
Ξεκουφαίνοντας τα αυτιά των τοίχων σου
Με αναπνοές που ξεφλούδισαν τους σοβάδες
Αποκαλύπτοντας τα μυστικά των σκεπασμάτων