Λογοτεχνικώς
Το κερί της μνήμης
Τόσο αγαπώ τη φλόγα
που τη φιλώ,
απλώνω σ’ αυτή το χέρι μου
πλένω το πρόσωπό μου,
μιας και εντός της ζουν τ’ ανάερα τα πνεύματα
σαν να ...
Η σκάλα (Лестница)
Το λεωφορείο κινιόταν σε ανώμαλο έδαφος. Κατά μήκος του δρόμου τα σπιτάκια έγερναν ενοχλημένα από το πράσινο. Μπήκαμε σε μια άθλια κωμόπολη, αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε στα δρομάκια της ...
Μακάβριος χορός
Κάποια κακοτυχιά επίκειται, είπα. Προχώρησα στο έρημο τοπίο. Ούτε καμήλες ούτε νερό και ο ήλιος «κυκλοδίωκτος ως αράχνη». Άσχημα ειδωμένο, άσχημα ειπωμένο, ακατάλληλο.
Από το στρώμα της όταν ...
Η Ομορφιά του πατούσε στο Χώμα
Πατούσε το χώμα και πίσω του άφηνε να ανθίζουν λουλούδια. Στο λαιμό φορούσε πάντα ένα μαντήλι. Όταν φύσαγε το μαντήλι ανέμιζε στον αέρα. Τα μαλλιά του ήταν μακριά ...
Η δική μου Έμμα
( δ. Μποβαρύ του Κ.Καρυωτάκη )
Αίμα στα χέρια της στα πόδια της στάζει
αδειανές οι γαλανές φλέβες της γεωγραφίας της
εκείνος ο ευλαβικός αλήτης το σκουπίζει τρυφερά
θα ...
Η τρελή
Στον Ρομπέρ ντε Μπονιέρ
Κοιτάξτε, είπε ο M. Ματιέ ντ’ Εντολέν, οι μπεκάτσες μού θυμίζουν ένα εντελώς απαίσιο γεγονός του πολέμου.[1]
Γνωρίζεται την περιουσία μου στο ...
Ημερολόγια εγκλεισμού-1
17 Μάρτη 2020
Υπάρχουν πολλών ειδών ημερολόγια, όπως υπάρχουν πολλών ειδών ημέρες, ανάγκες, καταστάσεις, περίοδοι, εποχές, συγκυρίες, εγώ... Υπάρχουν ημερολόγια εξορίστων, μελλοθανάτων, ημερολόγια δουλειάς, Το ημερολόγια του Κάφκα, το ...
Φτου ξελευτερία
Πάτησα με το δάχτυλο γυμνό το κουμπί που έγραφε μηδέν. Έλπιζα να μην κατέβω πιο κάτω. Πόσο πιο κάτω απ' το μηδέν να πας; Η καμπίνα είχε καθίσει ...
Ανέγειρα μνημείο
Πού οδηγώντας
στην Εντίτα
Απόψε ίσα που διακρίνεις τι μπορεί να έχει γραφτεί σ' αυτές τις σελίδες. Μερικές γέμισαν ασφυκτικά σαν τις μέρες, άλλες απουσιάζουν πανηγυρικά. Και ...