Αρθρογράφος: Γεράσιμος Βάκρος

Ονείρου Λήθη

Δάκρυα που στάζουν ουρανό, Θεοί που άνθρωποι δε γίνανε ποτέ τους είναι τα όνειρα που συλλέξαμε τη νύχτα, στην παγωμένη κραυγή ενός λύκου, τη νυχτιά που κοιμόσουν στις ...

Άδοξη περιπέτεια

Κύμα ερώτων σε επιλήσμων πάθη και χρονομετρητής η πληγιασμένη σου ρομφαία άδηλε τοκετέ που αφαιμάξεις περιπετειών σταλίζουν τη διάρκειά σου, και γερασμένα λόγια στη γρανιτένια πνοή σου δάκρυα ...

Ήπιο Δάκρυ

Δεν αντιγράφω από το ημίγυμνο των θεοτήτων Ούτε στραβώνω στην ιδέα μιας κατάρας Είναι τα χρόνια μου γεμάτα από ασβέστη. Και οι ορμές μου λαχτάρες που γκρεμίστηκαν σε ...

Απο το " Λειψό φεγγάρι "

Προσευχή Την απουσία σου γεμίζω με εικασίες     στείρο δρεπάνι η φωνή σου Στρέφω το βλέμμα στις δημόσιες τουαλέτες       αντιλαλείς και δε σ’ ακούω και όμως σε ψάχνω Υπονοείς ...

Σειρήνες της Μητρόπολης

Ωχρός ο καθρέπτης, δίχως ταυτότητα ο ήλιος, οι καλύτερες αντανακλάσεις του είναι αυτές που νοτίζουν πρωϊνά σεντόνια με άρρωστημένους έρωτες. Η θλίψη κρύο απομεσήμερο θρυμματίζει ιδανικές αγάπες, ο ...

Κοσμικό πέρασμα

Πουλιά ξεκίνησαν χορό να στήνουν γιορτινό, το πρωινό, στις χαραμάδες κρύβονται χλωμές κουβέντες και πριν απλώσουν την μπουγάδα οι κυρές, στον τοίχο θάψανε αλήθειες της νυχτός. Οι μηχανές ...