Του Ασώτου

Άσωτος, δηλαδή αυτός για τον οποίο δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας, ισχυρίζεται το λεξικό.

Ωστόσο, κατά την γνωστή παραβολή του ασώτου υιού, που περιέχεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο [15:11-32], ο περί ου ο λόγος άσωτος, σώζεται επιστρέφοντας στην πατρική εστία μετανιωμένος.

Άσωτος είναι ο νεότερος γιος, ο οποίος καταπιέζεται από την ύπαρξη του πρεσβύτερου αδελφού.

Ο Άσωτος είναι εν δυνάμει αδελφός του Κάιν, αλλά δεν δολοφονεί τον Άβελ.

Ο Άσωτος της παραβολής φεύγει αφού λάβει το μερίδιό του από την πατρική περιουσία.

Τον κλήρο αυτό τον κατασπαταλά γιατί είναι σπάταλος και επιπλέον ακόλαστος και διεφθαρμένος.

Ο Άσωτος επιστρέφει όταν φθάνει στο κατώτατο στάδιο της εξαθλίωσης.

 

Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὰ κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. Καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους·καὶ ἐπεθύμει χορτασθῆναι ἐκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. Εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν ἔφη, Πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύονται ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ὧδε ἀπόλλυμαι. Ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου.

 

Ο Άσωτος, ο αδελφός και ο πατέρας.

Ο Άσωτος και η φυγή

Ο Άσωτος και η επιθυμία ενηλικίωσης.

Ο Άσωτος και η αμαρτία.

Ο Άσωτος και η μετάνοια.

Ο Άσωτος και ο φιλεύσπλαχνος πατέρας [πατριάρχης, θεός].

Ο Άσωτος και η διαμαρτυρία του αδελφού.

Ο γιος που έμεινε δίπλα στον πατέρα, ο δεδομένος γιος, είναι απολύτως αδιάφορος για τον συγγραφέα της παραβολής. «Ούτε κρύος ούτε ζεστός», αυτός που ο Θεός θα εμέσει, όπως λέει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη.

Οι αμαρτωλοί, οι παραβατικοί, οι αποκλίνοντες, οι πόρνες, οι δολοφόνοι, οι αποσυνάγωγοι, οι αμετανόητοι, οι βλάσφημοι, οι αιρετικοί, οι έκπτωτοι , οι καταραμένοι, οι χαμένοι μπορούν να σωθούν εάν μετανοήσουν, όπως ο συσταυρωθείς με τον Ιησού ληστής.

 

Όμως υπάρχουν κι αυτοί που δεν μετανοούν και δεν επιστρέφουν, όπως ο εκ δεξιών του Ιησού σταυρωμένος ληστής:

 

Φρανσουά Βιγιόν

Αρετίνος

Όμηρος

Αριστοφάνης

Βοκκάκιος

Οβίδιος

Τσώσερ

Μαρκήσιος ντε Σαντ

Ιούδας

Διογένης ο Κυνικός

Ιουλιανός ο Παραβάτης

Τζορντάνο Μπρούνο

Σπινόζα

Ντε Κουίνσι

Ζαν Ζακ Ρουσώ

Καραβάτζιο

Κρίστοφερ Μάρλοου

Ντα Βίντσι

Πάολο Ουτσέλο

Μαξ Στίρνερ

Μαρξ

Ένγκελς

Φρόυντ

Γιούνγκ

Δαρβίνος

Πόε

Μπωντλαίρ

Λωτρεαμόν

Αρτώ

Ρεμπώ

Βερλαίν

Λούις Κάρολ

Σουίφτ

Λώρενς Στερν

Ραμπελαί

Κόλριτζ

Μπάιρον

Μαίρη Σέλλεϋ

Σουίνμπορν

Σοπενχάουερ

Βίντγκενστάιν

Χάιντεγκερ

Νερβάλ

Νίτσε

Πάουντ

Σελίν

Ντριέ λα Ροσέλ

Σαρλ Μωράς

Μωρίς Μπαρρές

Ρ. Μ. Ρίλκε

Μπελογιάννης

Πλουμπίδης

Λαμπράκης

Ουάιλντ

Κούρτσιο Μαλαπάρτε

Ότο Ντιξ

Νόλντε

Γκέοργκ Γκρος

Ηλίας Πετρόπουλος

Άγγελος Προκοπίου

Περικλής Γιαννόπουλος

Σαλμάν Ρουσντί

Κάφκα

Κοκτώ

Μπρεχτ

Τζόυς

Μπέκετ

Μαγιακόφσκι

Π.Π.Παζολίνι

Wols

Ζενέ

Μπορίς Βιάν

Μπουκόφσκι

Ιονέσκο

Αντάμωφ

Γκόντφριντ Μπεν

Φάλαντα

Μπένγιαμιν

Σκαρίμπας

Καρυωτάκης