Ο Κώστας Γιαννόπουλος διαβάζει το ποίημα του Ν. Εγγονόπουλου ΠαράδοσιςWS_20018
Πρόσφατα Άρθρα
Δύο ποιήματα
Τι φωτιά που είσαι;
Τι ακόλαστος πόθος;
Αμέτρητος,
Δεν σταματάς μήτε σαν τον κτύπο της καρδιάς μου.
Με καις ολόκληρη,
Φλεγόμενο θηλυκό, έχεις ξανά δει;
Έχεις ξαναδεί τόσο ...
Είναι η στιγμή σημειωμένη. Επακριβώς. Χρονολογία με ό,τι την αποτελεί. Χρονιά όπου τα νερά τρέχανε σαν τρελά τον κατήφορο. Σαν παιδιά που τσούλαγαν πάνω στα πατίνια κι ...
Foxrock. Το f κεφαλαίο, όπως όλοι οι τόποι και τα κεφάλαια της ιστορίας. Το c του rock δεν έλεγε να στρογγυλέψει.
Έκανε χιλιόμετρα με το ποδήλατο φορώντας το ...
Νιώθω σαν θάλασσα αδειανή.
Το κορμί μου στις άκρες του κρεβατιού,
Και το φεγγάρι να φωτίζει την γύμνια μου,
Με την μοναξιά να με σκεπάζει ολόκληρη.
Το φιλί ...