Η Δύση αυτές τις μέρες δεν μοιάζει με τίποτα λιγότερο παρά με ένα μάτσο ληστές και φασίστες. 8 χρόνια έπειτα από το Ευρωμαιντάν, η Ανατολική Ευρώπη έχει υποστεί μία μόνιμη πληγή η οποία δεν λέει να κλείσει,,, Η κρίση στην Ουκρανία όμως δεν είναι το αποτέλεσμα δύο εξίσου επιθετικών ιμπεριαλισμών. Οι ευρωαμερικάνοι ήταν αυτοί που οργάνωσαν το πραξικόπημα, αυτοί που έδωσαν όπλα και εξοπλισμό στους ναζιστές για να υποδύονται τα σκυλιά της Ευρώπης απέναντι στη Ρωσία

Παρότι η Ουκρανία βρισκόταν σε μία κατάσταση σταθερής αστάθειας, οι γεωπολιτικές σφαλιάρες στο σβέρκο των ΗΠΑ (Αφγανιστάν, Καζακστάν) την οδήγησαν στην όξυνση του μόνου μετώπου στο οποίο ακόμη έχει ένα σίγουρο πόδι. Τα πράγματα ήταν σαφές ότι οξύνονταν εδώ και βδομάδες. Παρά τις διαρκείς εκκλήσεις για συνεννόηση και ειρηνική διευθέτηση από τη Ρώσικη πλευρά, η Δύση διάλεξε τη στρατηγική της κλιμάκωσης. Στο πεδίο της πληροφορίας ολόκληρο το διαδίκτυο γέμισε με ψευδή δημοσιεύματα. Όλα τα σημαντικά ενημερωτικά δίκτυα άρχισαν να κουρδίζουν τον κόσμο με ψέματα πως επέκειτο κάποια Ρωσική εισβολή,,, Η δύση έψαχνε εναγωνίως κάποια ψήγματα δυναμικής αντιπαράθεσης. Και για να δικαιολογήσει ως αμυντικά τα στρατεύματα που έχει εγκαταστήσει στην Ουκρανία όταν αυτό δεν συνέβη, αποφάσισαν οι ίδιοι να στρατιωτικοποιήσουν την αντιπαράθεση, βομβαρδίζοντας μαζικά την συνοριογραμμή με τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς και του Λουγκάντσκ. Εφόσον η Ουκρανία φοβόταν τόσο πολύ για την ασφάλειά της, γιατί να προβοκάρει τόσο ανοιχτά βάλλοντας εναντίον των Λαϊκών Δημοκρατιών; Αν απεύχονται το πόλεμο, γιατί τον επιδιώκουν τόσο πολύ;

Μα προφανώς δεν τίθεται πλέον ζήτημα ανεξάρτητης ουκρανικής πολιτικής. Τα υπουργεία τους είναι πλέον γεμάτα πράκτορες και ευρωνατοϊκούς γραφειοκράτες. Δεν υπάρχει ακριβώς εκπροσώπηση κάποιου ουκρανικού λαού, μόνο η σκιά του έχει μείνει, την οποία χειρίζονται οι δυτικοί για τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή η μαριονέτα έχει μεταβληθεί σε όπλο της Δύσης για τον διαμελισμό, την γιουγκοσλαβοποίηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας,,, αυτό που επιδίωξαν για Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Ιράν, Υεμένη και Καζακστάν, το ίδιο επιδιώκουν και για την Ρωσία. Δεν μπορεί να υφίσταται τόσο κοντά στα ευρωπαϊκά σύνορα, ένα κράτος που έχει την στοιχειώδη δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης πολιτικής στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ο κληρονόμος της πανίσχυρης σοβιετικής πολεμικής βιομηχανίας, καταφέρνει να το επιτύχει αυτό

Η Ρωσία κατά τα πρώτα μετα-σοβιετικά της χρόνια επιδίωξε να γίνει συνέταιρος της Δύσης, να εγκαταστήσει μία win-win κατάσταση και ακόμα και να είναι μέλος στο μπλοκ της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Να αναπτυχθεί μαζί με τη Δύση στο πλαίσιο εμπορικών συναλλαγών και να παύσει την στρατιωτικοποίηση των αντιπαραθέσεων. Όμως με αυτές τις επιλογές ολόκληρη η Μέση Ανατολή και τα κεντρικά Βαλκάνια μπήκαν σχεδόν άμεσα σε διαδικασία βίαιης αντικατάστασης καθεστώτων με υποτακτικούς του ΝΑΤΟ. Επίσης, παρότι οι Δυτικοί υποσχέθηκαν ότι δεν θα έρθει το ΝΑΤΟ κοντύτερα, τρεις δεκαετίες έπειτα η Ρωσική Ομοσπονδία είναι περικυκλωμένη από βάσεις και πυραύλους. Πιστεύει κανείς στα σοβαρά οτι είναι κάποια εθνικιστική ιμπεριαλιστική τρέλα της Ρωσίας το γεγονός ότι αν εγκατασταθούν πυραυλικά συστήματα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η Μόσχα μπορεί να ισοπεδωθεί εντός μερικών λεπτών;

Η ηγεσία του ΚΚΣΕ, ο Γκορμπατσώφ και ο Γιέλτσιν δεν ήταν ιστορικά καταδικαστέες προσωπικότητες μόνο επειδή διέλυσαν την ΕΣΣΔ, αλλά κυρίως γιατί πίστευαν ότι η Δύση θα θελήσει να τους αντιμετωπίσει με ισότιμους όρους. Η Δύση δεν τους θέλει ακριβώς ως εμπορικούς συνεταίρους. Τους θέλει πρώτα από όλα διαλυμένους σε δεκάδες μικρο-κρατίδια, με τσακισμένη εθνική αξιοπρέπεια και διαρκώς υπό το φόβο της πολεμικής ισοπέδωσης. Τι είναι ιστορικά προοδευτικό; Η διάλυση της Ρωσίας σε μικρά κρατίδια κατά τα πρότυπα των Βαλκανίων; Ο μόνος «ενήλικος στο δωμάτιο» μιλώντας για την ανάγκη μη κλιμάκωσης του πολέμου είναι η Ρωσία. Ο μόνος που σκέφτεται ότι δεν πρέπει να έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο είναι η Ρωσία. Και όλα αυτά την στιγμή που οι δικοί της λαοί σφάζονται εδώ και 9 χρόνια στο Ντονμπας και το Λουγκάνσκ

Οι ΗΠΑ νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ότι τους κατέβει στον υπόλοιπο κόσμο. Θεωρούν ότι λόγω της υπέρογκης οικονομικής, στρατιωτικής και πολιτικής τους δύναμης, μπορούν να ορίσουν και το τι είναι αληθές και τι όχι. Μπορεί μέσω των κυρώσεων, να αποσυνδέει ολόκληρες οικονομικές περιοχές από την παγκόσμια οικονομία,,, Μπορεί να διατηρεί μόνιμες στρατιωτικές επιχειρήσεις, Είναι αυτός ο σάπιος πρωτοκοσμικός εθνικισμός που θεωρεί ότι η εθνική του ασφάλεια αμφισβητείται, μισή υδρόγειο παραπέρα από τα σύνορά του. Αυτή είναι η μηχανή που πρέπει να σπάσει, αυτά τα γρανάζια που πρέπει να τσακιστούν. Οι ανοιχτοί ιστορικοί λογαριασμοί του επαναστατικού κινήματος με την ρωσική αστική τάξη είναι μία υπόθεση του ίδιου του κινήματος και όχι του ΝΑΤΟ και των λοιπών ληστών της υφηλίου

Αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πρόφαση για να μην πάρει κανείς ξεκάθαρη αντιμπεριαλιστική θέση, η οποία είναι μόνο μία: η συντριβή του ΝΑΤΟ και η αλληλεγγύη στο λαό του Ντονμπας. Αυτό θα ήταν πραγματικά μία νίκη ιστορικής κλίμακας και μια πραγματική ανακούφιση για όλους τους λαούς του πλανήτη. Η μόνη προοδευτική εξέλιξη αυτή τη στιγμή, που υπηρετεί το συμφέρον του παγκόσμιου προλεταριάτου είναι η διάλυση του ένοπλου βραχίονα της αυτοκρατορίας,