Ιστορίες από από καφενεία, καφέ και… πιτσαρίες… : Μέρος Β’: Μουλάρα Καλόγρια, Αντιεμβολιαστές ψεκασμένοι

O Εμμανουήλ συνεχίζει να μιλάει στον Αρκουδέα, ενώ ο χαμογελαστός Παρασκευάς σερβίρει τα τσίπουρα και τις πίτσες Αν πέσει μετεωρίτης, ποιά πρέπει να είναι η στάση της αριστεράς; Αν ξεσπάσει χολέρα; Πανούκλα;

Ο σαστισμένος Αρκουδεας επιχειρεί να απαντήσει, κοιτάζοντας το δίσκο με τις πίτσες:

“Αμφιβάλλεις ότι ο ζαμπονοϊός, εεε, ο κορωνοϊος είναι μια σοβαρή ίωση;”

 

Ο Εμμανουήλ απαντάει αποφασιστικά, κοιτώντας εμένα:

“Βεβαίως και είναι μια σοβαρή ίωση! Και πρέπει να προσέχουμε και μεις, που πενηνταρίσαμε πια… Ιδίως οι πιο ασόβαροι από εμάς…”

Και – ξανακοιτάζοντας τον Αρκουδέα:

“Όμως δεν είναι και τόσο σοβαρή που να δικαιολογεί απαγόρευση κυκλοφορίας, υποχρεωτικό εμβολιασμό, μαζικό εμβολιασμό παιδιών με πειραματικά εμβόλια, απολύσεις υγειονομικών, καραντίνες σε υγιείς, κλπ, κλπ…”

 

Και ο Αρκουδέας – κοιτάζοντας τις παρκαρισμένες πια πίτσες: “Να πάρω ένα κομμάτι;”

Ο γνωστός κοιλιόδουλος Βαγγέλης Αρκουδέας! Αλλά καλά κάνει ο Εμμανουήλ που του τη λέει!

Αλλά όμως ποιοι πενηνταρίσανε; Και ποιοι από εμάς είναι ασόβαροι;;

Ο Παρασκευάς παρεμβαίνει, μιας κι έχει ολοκληρώσει το σερβίρισμα κι έχει κάπως απομακρυνθεί:

“Και τι έχεις να μας πεις για την απαγόρευση των διαδηλώσεων;”

Κι ενώ ο Αρκουδέας απαντάει, κάπως μπερδεμένα: “Κρατς κρουτς, κρατς κρουτς, κραπς κρουπς”, ο Γιάννης Σιώκος κάνει την εμφάνιση του, αναστατωμένος κι αναψοκοκκινισμένος, στην σκηνή…

 

Και μας ανακοινώνει, αγκομαχώντας: “Ή… ή… μουν… μουν… μουν στη στη δια… δήλωση!”

Πανικοβλημένος ο Αρκουδέας , κατεβάζει γρήγορα το κομμάτι πίτσας που έτρωγε, ανεβάζει την μάσκα του, και ρωτάει τον Σιώκο:

“Είκεχς πφάει στουχς πδευκαβμένουχς; Σστο σσυλλαλητήριο;”

Ο αποκαμωμένος Σιώκος πηγαίνει με βαριά βήματα σε ένα διπλανό μας τραπέζι, αράζει–με δυσκολία σε μια καρέκλα και απαντάει στον Αρκουδέα:

“Μα δε διανοείσαι πόσο μουλάρα είναι αυτή η καλόγρια, Βαγγέλη μου! Γυναικάρα!”

 

Μήπως δεν άκουσα καλά; Είπε Μουλάρα;