Κατά μέτωπο

Πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω ή και μπρος, γιατί όχι, αυτό εξαρτάται από το αντι-κείμενον. Η παρατήρηση του άγνωστου έργου είναι της στιγμής προσπάθεια προσηλωμένη και επίπονη. Σιαγόνα κάτω αργοκίνητη, νωχελική δίνει τον  τόνο ηρεμίας στο πρόσωπο, συχνά χαϊδεμένη από ευγενικά δάχτυλα ή στηριγμένη σε δυο απαλές παλάμες. 'Αλλη ως ταχεία μηχανή  αλέθει συνεχώς δίχως αναστολές, χωρίς συστολή, μόνο πού και πού σκουπίζεται από την ανάστροφη ενός δυνατού χεριού, θολώνει το τοπίο του προσώπου. Στόμα που φλυαρεί, μάλλον απεχθές, κρύβει παρά φανερώνει καθώς ανοιγοκλείνει λαλίστατο και καμαρώνει για τα όμορφα χείλη του, τα αξιοθαύμαστα ,που κάποτε τα εξοντώνει με φθόγγους ηχηρούς ή βάρβαρους. Στόμα που συχνότερα σιωπά, αινιγματικό, ερωτεύσιμο, αποκαλύπτει όσα θέλει ή χαμογελά προτείνοντας ερμηνεία στην σιωπή του. Και στόμα ανύπαρκτο, καταβροχθισμένο, απορίας άξιο πώς πίνει ή τρώει, σφιγμένο σε μια ευθεία γραμμή που αρνείται να δώσει λέξη, φωνή, αγάπη. Μύτη ως εμφανής προέκταση δύναμης ή δυνατότητας εισβολής-επιβολής σε άλλο πρόσωπο. Τρομοκρατεί. Αφανής μύτη μικρή ίσως κρυμμένη σε χαρτομάντηλο από ντροπή είτε  εντελώς αποσυρμένη στο αισχυντηλό προσωπικό πεδίο. Μύτη συνηθισμένη, σχεδόν αόρατη, χαμένη στο αδιάφορο προσωπικό πεδίο καθώς δεν έχει να δηλώσει τίποτα. Μάτια οφθαλμαπάτης συχνότερα ψεύδονται παρά διαψεύδονται, ματαιοπονούν ελπίζοντας σε κατακτήσεις των απέναντι ή των διασταυρωνόμενων ματιών, ανοιγοκλείνουν κατάκοπα τα βλέφαρά τους, αποσύρουν εντός τους- στον κάδο ανακύκλωσης- τις εικόνες ανεπεξέργαστες. Αλλά κάτι άλλα μάτια ανοιχτά, ολόφωτα, καίγονται καθώς η ευθύτητα κι η ειλικρίνεια ελάττωμα σοβαρό.