Στο Σαράι του Μεγάλου Βεζίρη

Η κωμικοτραγική σαπουνόπερα ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ εξακολουθεί να σπάει τα ταμεία και εμείς, μιας κι επέστρεψε και η καραντίνα, επιστρέφουμε στην εγκαταλειμμένη ταβέρνα στην άκρη της πόλης

Αυτή τη φορά όμως σε ένα ειδικά διαμορφωμένο σκηνικό για την περίσταση… Ο προνοητικός κάπελας δημιούργησε, ήδη από τα μέσα Σεπτέμβρη, ένα ειδικά διαμορφωμένο μέρος για τις μέρες της νέας καραντίνας, Συγκεκριμένα, μετέτρεψε, με τη βοήθεια μερικών φίλων του, όπως ο Πικάσο, ο Γάλλος μελισσοκόμος και ο Γιαπωνέζος, ένα γκαραζ πίσω από την ταβέρνα σε μπαρ…

Βέβαια, δεν μπορείς να το πεις κανονικό μπαρ, αφού η μπάρα του μπορεί να φιλοξενήσει μόνο 6 άτομα, σε απόσταση ασφαλείας βέβαια, και έχει μόνο 2 τραπεζάκια και 8 καρέκλες…

Ούτε και ποικιλία μεγάλη σε ξύδια διαθέτει το αυτοσχέδιο μπαρ: 2 βαρέλια κρασί – λευκό και κόκκινο, ένα βαρέλι ρακί, ουίσκι, μπύρες – βεργίνα κυρίως, και ούζο Πλωμαρίου, που το πίνει αποκλειστικά ο μελισσοκόμος…

Από εκεί και πέρα, η Σάλα ή το Σαράι του Μεγάλου Βεζίρη – οι κωδικές ονομασίες του μυστικού μπαρ – , προσφέρει και φαγώσιμα. Αλλά μη φανταστείτε τίποτα το ιδιαίτερο: Ρέγγες, λακέρδα, σαρδέλες, καμιά σαλάτα, ελιές, τουρσιά, ενίοτε γουρουνοπούλα και βέβαια πιάτο ημέρας…

Μουσική: Ρεμπέτικα – απαγορευμένα, ποντιακά και λαϊκά, κυρίως. Αλλά και κάνα ροκάκι, καμιά ρέγκε, αλλά και διάφορα άλλα παλιά ελληνικά… Η όποια μουσική, πάντως, παίζει σε χαμηλή ένταση…

Διακόσμηση: Μια σημαία της ΕΣΣΔ, μια σημαία του Πόντου και μια σημαία του Πασόκ, εννοείται του παλιού ορθόδοξου…

Προστασία από το κρύο: Δύο μεγάλες σόμπες – μανιτάρια, που τις έχει μεταφέρει από την εγκαταλειμμένη ταβέρνα του ο κάπελας…

Η ώρα είναι 9 και 1 λεπτό μ.μ., και μετά από μια πορεία 15 λεπτών έχουμε φτάσει στο μυστικό μπαρ. Αν και καταχείμωνο δεν κάνει πολύ κρύο, για αυτό και η πόρτα του γκαράζ είναι ανοιγμένη, οπότε και δε χρειάζεται να σκύψουμε ούτε να βροντήξουμε συνθηματικά την πόρτα…

Με το που μας βλέπει ο Μεγάλος Βεζίρης – ο κάπελας δηλαδή, ανοίγει διάπλατα τα χέρια του και αναφωνεί, ενθουσιασμένος: Καλώς τα συντρόφια!

Ο Αντώνης ο μπογιατζής: Προφεσόρε ήρθανε τα παιδιά!

Μελισσοκόμος: Καλώς τα μικρά!

Προφεσόρε – με ένα τηγάνι στο χέρι: Σε αγαπάει η πεθερά σου Εμμανουήλ! Οι σαρδέλες είναι έτοιμες!

Ενθαρρυμένοι – και συγκινημένοι – από την υποδοχή καθόμαστε στα τραπεζάκια του μυστικού μπαρ, υπό τους ήχους του γνωστού ποντιακού άσματος: Αϊτέντς επαραπάταεν….

Και η δράση αρχίζει