Ένας που κοιμάται

''Ένας άνθρωπος που κοιμάται κρατά σε κύκλο ολόγυρά του το νήμα που δένει τις ώρες, την τάξη που ακολουθούν τα χρόνια και οι κόσμοι''.1)

Αν ο ξύπνιος άνθρωπος είναι ταγμένος πιο πολύ στη λογική, αυτός που κοιμάται ανήκει στο παράλογο.

Αν ο άνθρωπος που είναι ξύπνιος είναι κατά κάποιο τρόπο μέσα στο γίγνεσθαι, αυτός που κοιμάται προφέρει μόνο σκόρπιες συλλαβές που ξεφεύγουν απ' το όνειρό του.

Αν ο ξύπνιος κόσμος είναι εντός των ορίων ο κοιμισμένος είναι εκτός.

Ο ονειρευόμενος είναι ακόμα πιο πέρα από τα όρια οποιουδήποτε κανόνα: ''μόνος και αβοήθητος μέσα σε αυτό το αχανές δάσος, σε αυτή τη ζούγκλα''.2)

Μερικά πλάνα σε μια ταινία αφήγησης μιας περίεργης κατάστασης αρχίζουν μέσα στα όρια της λογικής. Όταν όμως συνεχίσουν ν' αφηγούνται και το πράγμα γίνεται ονειρικό φεύγουν και χάνονται στο ''αχανές δάσος'' του ονείρου. Τρανταχτό, κορυφαίο, τρομακτικό παράδειγμα η σκηνή με τα μυρμήγκια 'η το ξυράφι μπροστά  στο ανοιχτό μάτι στον ''Ανδαλουσιανό σκύλο΄΄ των Μπουνιουέλ και Νταλί. 

Ο κόσμος μερικές φορές προσφέρεται αν τον δεις πίσω από τα κατάλληλα γυαλιά ή το κλείστρο της μηχανής σου σαν μια κατάσταση ονειρώδης.

Ο ξύπνιος κόσμος μας φαίνεται κάποτε σαν να καθεύδει και ο κοιμώμενος σαν να 'ναι ξύπνιος.

Πολλές φορές αυτός ο τελευταίος μοιάζει να μην κοιμάται ποτέ παρά μόνο όταν ξημερώσει.

Ο ύπνος χάνεται πάντως μαζί με τη νύχτα. Νυχοπατώντας πάει στο νεροχύτη και γεμίζει ένα ποτήρι με νερό, αφού αφήνει πρώτα τη βρύση να τρέξει. Το σιφόνι διψασμένο όπως είναι πάντα καταπίνει όλη τη ποσότητα του νερού που δεν έβαλε αυτός στο ποτήρι. Ξεπλένει το πρόσωπο στο νιπτήρα μέχρι να φύγει και η τελευταία ικμάδα του ύπνου του.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε έναν ύπνο για να πορευόμαστε σ' αυτόν τον κόσμο. Ο ύπνος δεν έχει γράμματα αλλά μόνο αριθμούς, λεπτά, ώρες. Κι ύστερα είδα και εγώ στη διάρκεια του δικού μου ύπνου μια ξεθωριασμένη γαλάζια πόρτα σφιχτά μανταλωμένη. Αριστερά και δεξιά σύνεργα καθαρισμού κρεμασμένα. Καμιά ανθρώπινη παρουσία. Αλλά πιο πέρα είδα σε πρώτο κιόλας πλάνο σε μια αχλή ονείρου κάποιον να κοιμάται ξαπλωμένος ανάσκελα. 

 

 

 

1) Μαρσέλ Προυστ

2) Φρίντριχ Νίτσε