Αρκεβούζιο
06/12/2020
Και ενώ μια μύγα μου κάνει συντροφιά, ζουζουνίζοντας γύρω απ' το κεφάλι μου φουριόζα, εγώ ψάχνω στο λεξικό τις λέξεις: αρκεβούζιο, μαντάρα, μαγαρίζω, έρωτας. Δε βρίσκω την πρώτη, αυτή θέλει ειδικό λεξικό. Και όσο ανησυχώ και βάζω το δείκτη πλάι στις λέξεις, βλέπω κάποιον να με πυροβολεί μ' ένα αρκεβούζιο και να με λαβώνει. Έχω μια επιπόλαιη πληγή όταν ξυπνάω. Τίποτα σοβαρό όμως.
Έναν επίδεσμο, γάζες, οξυζενέ και γω στο μεταξύ έχω φτάσει το προεδρικό μέγαρο, καβάλα στο ποδήλατό μου. Με σταματάνε κάτι τύποι κάπως μεγαλόσωμοι με μπλε στολές χωρίς καθόλου διακριτικά, αλλά και χωρίς καθόλου πρόσωπα.
Και τότε θυμάμαι τη μύγα. Ψάχνω. Την αναζητώ. Υπόσχομαι να μην επιχειρήσω να τη σκοτώσω με την εφημερίδα που περιέχει ένα άρθρο μου. Της κάνω κάτι συνθηματικό αφού δεν καταλαβαίνει ελληνικά. Ζουζουνίζω. Αλλά αυτή δεν είναι πουθενά. Και δεν εμφανίζεται από το πουθενά της. Όταν φέρνω κοντά στο στόμα μου το φλιτζάνι με το τσάι με λεμόνι τη βλέπω να επιπλέει.
