μια συνάντηση

Πουλί γαλάζιο στάθηκε πάνω στην άσπρη πέτρα

Πάνω στην πέτρα τη ζεστή στο ρημαγμένο τείχος

Τείχος γερό που έζωνε του λιμανιού την πόλη

Στάθηκε και με κοίταξε γύρισα και το είδα

Μια χίμαιρα του δειλινού γαλαζωπή σαν ψέμα

Την ώρα που όλα δύουνε  που λείπει το φεγγάρι

Και τα αστέρια ντύνονται να πάνε στο παζάρι

Ήταν αλήθεια γαλανό

Ή έκλεψε απ΄το νερό

Μία σταγόνα ουρανό;

Στάθηκε εκείνο να με δει γύρισα κι είχε φύγει.